Štimlje
Štimlje | |
|---|---|
 Štimlje | |
| Administrativni podaci | |
| Država | Srbija |
| Autonomna pokrajina | Kosovo i Metohija |
| Upravni okrug | Kosovski |
| Opština | Štimlje |
| Stanovništvo | |
| — 2011. |  7.255 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 42° 26′ 00″ S; 21° 02′ 18″ I / 42.43344° S; 21.03832° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
.svg)  Štimlje Štimlje na karti Srbije | |
| Ostali podaci | |
| Registarska oznaka | UR |
Štimlje (alb. Shtime) je naseljeno mesto i sedište istoimene opštine u Srbiji, na jugu centralnog dela Kosova i Metohije i pripada Kosovskom upravnom okrugu. Prema popisu iz 2011. godine bilo je 7.255 stanovnika.[a]
Geografija
[uredi | uredi izvor]Atar naselja se nalazi na teritoriji katastarske opštine Štimlje površine 1283 ha. Smešteno je na 30 km jugozapadno od Prištine na glavnom magistralnom putu koji povezuje glavni grad pokrajine sa Prizrenom i nedaleko od razvođa Crnomorskog, Egejskog i Jadranskog sliva.
Istorija
[uredi | uredi izvor]Samo naselje je poznato po jednom od dvoraca srpskih vladara u srednjem veku koji se nalaze na prostoru oko nekadašnjeg Svrčinskog jezera. U njemu je 1326. kralj Stefan Dečanski (1322—1331) izdao povelju Dubrovčanima u vezi carine koju su držali u Novom Brdu. Godine 1348. Car Dušan je obavezao meštane ovog sela da daju med i vosak njegovoj zadužbini — crkvi Svetih Arhanđela kod Prizrena. Nedaleko od njega (10 km jugozapadno) je podignut i Topilovački Grad da bi štitio dvorac od koga danas nema naznaka, dok su ostaci samog utvrđenja obrasli šumom. Po turskom popisu iz 1455. godine selo je imalo 109 srpskih kuća i dva popa.
Ukazom Kralja od 21. jula 1927. godine naselje je dobilo status varošice.
Između 1920. i 1922. godine na temeljima crkve iz srednjeg veka je podignuta crkva Svetog Arhanđela Mihaila. Posvećena je srpskim ratnicima izginulim u Prvom svetskom ratu. Crkva je teško oštećena nakon rata na Kosovu i Metohiji 1999. godine, kao i u martovskom pogromu 2004. godine. Nakon obnove koju je izvršio UNESKO, u junu 2012. godine Albanci su ponovo uništili hram[1]. Ovde se nalazi i Crkva Svetog Nikole u Štimlju.
Ovde se nalazi Institut u Štimlju, bolnica za duševne bolesnike, jedina takva ustanova na Kosovu i Metohiji.[2]
Demografija
[uredi | uredi izvor]Prema popisu iz 1981. godine mesto je bilo većinski naseljeno Albancima. Nakon rata 1999. godine većina Srba je napustila Štimlje.
Broj stanovnika na popisima:
 |
| ||||||||||||||||||||||||
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Napomene
[uredi | uredi izvor]- ^ Popis iz 2011. na Kosovu i Metohiji su sproveli organi samoproglašene Republike Kosovo. Ovaj popis je bio bojkotovan od strane velikog broja Srba, tako da je realan broj Srba na Kosmetu znatno veći od onog iskazanog u zvaničnim rezultatima ovog popisa.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ RTS: Oskrnavljena pravoslavna crkva u Štimlju (19. jul 2012.), Pristupljeno 30. 4. 2013.
- ^ Ludnica na Kosovu („Politika”, 17. mart 2019)
- ^ Nacionalni sastav stanovništva FNR Jugoslavije 1961. godine pod2.stat.gov.rs
- ^ Nacionalni sastav stanovništva SFR Jugoslavije 1981. godine pod2.stat.gov.rs
- ^ Etnički sastav stanovništva Kosova i Metohije 2011. godine pop-stat.mashke.org (jezik: albanski)
- ^ Savezni zavod za statistiku i evidenciju FNRJ i SFRJ: Popis stanovništva 1948, 1953, 1961, 1971, 1981. i 1991. godine.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]
- Izgoreo zvonik Srpske pravoslavne crkve u Štimlju (SPC, 22. januar 2004) Arhivirano na sajtu Wayback Machine (21. oktobar 2012)
- Let iznad kukavičjeg gnezda u Štimlju: Duševno oboleli Srbi 30 godina čekaju da neko dođe po njih (Ekspres, 29. jun 2017)
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
