8. kordunaška divizija NOVJ
Osma kordunaška udarna divizija | |
---|---|
Postojanje | od 22. novembra 1942. do kraja rata |
Formacija | Četvrta kordunaška brigada Peta kordunaška brigada Petnaesta kordunaška brigada |
Jačina | 4.200 boraca[a] |
Deo | Narodnooslobodilačke vojske Jugoslavije |
Angažovanje | |
Odlikovanja | 16. juna 1944. proglašena „udarnom“ |
Komandanti | |
Komandant | Vlado Ćetković[a] |
Politički komesar | Artur Turkulin[a] |
Osma kordunaška udarna divizija bila je divizija Narodnooslobodilačke vojske Jugoslavije, formirana 22. novembra 1942. naredbom Vrhovnog štaba NOV i POJ od Četvrte i Pete kordunaške brigade i Šeste primorsko goranske brigade. Prvi komandant divizije bio je Vlado Ćetković, a politički komesar Artur Turkulin.[1]
Pošto je Šesta primorsko-goranska brigada bila udaljena i operisala samostalno, umesto nje u sastav divizije je 5. decembra 1942. ušla Petnaesta kordunaška brigada. Smatrala se jednom od elitnih jedinica NOVJ. Juna 1944. za izvanredne uspehe dobila je naziv „udarna”.
Borbeni put Osme divizije
[uredi | uredi izvor]Na početku operacije „Vajs I” nekompletna divizija (Četvrta kordunaška brigada vodila je sa Trinaestom proleterskom brigadom operacije na Žumberku) bila je nastupanjem 7. SS divizije „Princ Eugen” sa osnovice Karlovac-Petrinja prema Slunju i Velikoj Kladuši primorana na odbranu. Nemci su uspeli da manevrom prodru u bok i pozadinu položaja divizije, pa je ona bila prinuđena na izvlačenje prema Lici. Tokom zime i proleća Osma kordunaška divizija je u sadejstvu sa Šestom ličkom divizijom izvodila uspešna ofanzivna dejstva i učestvovala u napadu na Otočac aprila i napadu na Gospić maja 1943. godine.
Tokom 1943. godine divizija je bila angažovana u brojnim odbrambenim i napadnim dejstvima protiv nemačkih, italijanskih, ustaško-domobranskih i četničkih formacija u oblasti između Kupe i Une. U novembru 1943. učestvovala je u napadu na Glinu, a u decembru se našla pod udarom jedinica 15. i 69. nemačkog korpusa tokom Operacije „Panter”. U martu 1944. godine divizija je s velikim uspehom odbila osovinsku ofanzivu u Plašćanskoj dolini. Učestvovala je u napadu na Cazin aprila 1944. i manevarskim odbrambenim borbama tokom Operacije „Šah” u maju.
Tokom juna i jula 1944. godine divizija je u sadejstvu s 34. hrvatskom divizijom i slovenačkim jedinicama dejstvovala je po osovinsko-kvislinškim garnizonima i komunikacijama u Pokuplju, Turopolju, Žumberku i Beloj Krajini u Sloveniji, a tokom avgusta i septembra vodila je borbe ponovo na teritoriji Korduna, Like i Banije.
Krajem oktobra 1944. divizija se prebacila u Cazinsku Krajinu gde je u novembru bila angažovana u intenzivnim borbenim dejstvima tokom napada na Cazin novembra 1944. godine. Zimu 1944/45. godine provela je u oštrim borbama sa jedinicama nemačkog 15. korpusa oko vitalnih komunikacija i odbrambenih tačaka u Lici i na Kordunu.
Nakom rasformiranja Unske operativne grupe u sastav divizije ušla je njena Muslimanska brigada i Krajiški partizanski odred.
Tokom završnih operacija za oslobođenje Jugoslavije, bila je potčinjena Četvrtoj armiji JA i pod njenom komandom je učestvovala u oslobađanju Bihaća, Ličko-primorskoj i Tršćanskoj operaciji.
Ukazom Vrhovnog štaba NOV i POJ 16. juna 1944. godine Osma kordunaška divizija proglašena je udarnom u znak priznanja za postignute uspehe.
Komandni sastav divizije
[uredi | uredi izvor]- Komandanti divizije:
- Vlado Ćetković — od formiranja divizije do decembra 1943.
- Miloš Šumonja — od decembra 1943. do novembra 1944.
- Mihailo Vojnović — od novembra 1944. do marta 1945.
- Joco Tarabić — od marta 1945. do kraja rata
- Politički komesari divizije:
- Artur Turkulin — od formiranja divizije do aprila 1943.
- Miloš Šumonja — od aprila do decembra 1943.
- Aleksa Backović — od decembra 1943. do aprila 1944.
- Dušan Hrstić — od aprila 1944. do marta 1945.
- Šukrija Bijedić — od marta 1945. do kraja rata
- Načelnici Štaba divizije:
- Joco Tarabić — od formiranja divizije do februara 1943.
- Miloš Šumonja — od februara do aprila 1943. do
- Nikola Grubor — od maja do avgusta 1943.
- Mihailo Vojnović — od septembra do decembra 1943.
- Mićun Pavlović — od decembra 1943. do marta 1944.
- Miško Blažević — od juna do novembra 1944.
- Simo Mikašinović — od novembra 1944. do kraja rata
Napomene
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Zbornik NOR 1949, str. 200.
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Zbornik dokumenata i podataka o narodnooslobodilačkom ratu jugoslovenskih naroda, tom II, knjiga I — Bilten Vrhovnog štaba Narodnooslobodilačke vojske Jugoslavije 1941—1945. Beograd: Vojno-istorijski institut Jugoslovenske armije. 1949. COBISS.SR 58734343
- Vojna enciklopedija tom VI. Beograd. 1973. COBISS.SR 168834823
- Leksikon Narodnooslobodilačkog rata i revolucije u Jugoslaviji 1941—1945. tom II. Beograd—Ljubljana: Narodna knjiga—Partizanska knjiga. 1980. COBISS.SR 49300743
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- „8th Division”. vojska.net. n.d. (jezik: engleski)