Иако католици (покатоличени), људи су ту држали Савине пости. По легенди, колера се ширила од Скадра и стигла је до Шестана. Стигла је у Марковиће, данашње Караникиће. Срећом ту се нашао Свети Сава и он лупивши шаком на једну стијену нареди: Овдје стани! Колера заиста ту стаде, а утиснута шака Светога Саве на тој стијени остаде до данаших дана. Марстијеповићи нису братственици но потичу од три братства па се дијеле на Лековиће, Стјеповиће и Савиће. Потомци Савића су по предању од Сава из Куча којег једна фамилија посини.[1]
У насељу Караникићи живи 3 пунолетна становника, а просечна старост становништва износи 25,5 година (32,5 код мушкараца и 23,8 код жена). У насељу има 1 домаћинство, а просечан број чланова по домаћинству је 5,00.
Ово насеље је у потпуности насељено Црногорцима (према попису из 2003. године), а у последња три пописа, примећен је пад у броју становника.
^Становништво, упоредни преглед броја становника 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2003, подаци по насељима. Подгорица: Републички завод за статистику. септембар 2005. COBISS-ID 8764176.
^Становништво, национална или етничка припадност, подаци по насељима. Подгорица: Републички завод за статистику. септембар 2004. ISBN978-86-84433-00-0.
^Становништво, пол и старост, подаци по насељима. Подгорица: Републички завод за статистику. октобар 2004. COBISS.CG-ID 8489488.