Корисник:Slavoljub Vatosevac/Božidar Kolaković
| Božidar Kolaković | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Lični podaci | |||
| Puno ime | Božidar Kolaković | ||
| Nadimak | Božo | ||
| Datum rođenja | 8. decembar 1929. | ||
| Mesto rođenja | Sisak, Kraljevina Jugoslavija | ||
| Pozicija | Odbrambeni | ||
| Seniorska karijera | |||
| Godine | Klub | Nast. | (Gol) |
| 1946—1949 1950—1954 1955—1957 1957—1959 |
Lokomotiva Partizan Proleter Osijek Hajduk Kula | ||
| Reprezentativna karijera | |||
| 1951 | Jugoslavija | 1 (0) | |
Rođen 08.decembra 1929.u Sisku (odrastao u Zagrebu) umro 17.oktobra 2010 u Ofenbahu na Majni. Oštar odbranbeni igrać,izvanredne tehnike,odlično igrao glavom a dugim dodavanjima levom i desno nogom zapažen jos u ,,Lokomotivi" iz Zagreba (1946-49).Na poziciji desnog beka pružao je najbolje partije ali po potrebi menjao mesto sa starijim bratom Ivanom a i na levoj strani bio isto tako uspešan. Dolaskom u :Partizan" iz Beograda (1950-54)trener Ilješ Špic zahteva da igra halfa i ponovo u duelima sa Rajkom Mitićem biva veoma zapažen.U poratnim periodu za ,,Partizan" nastupaju zagrebčani:Zlatko čajkovski,Bobek,Šoštarić,Firm i Senčar a početkom 1950-ti godina pristupaju Kolaković,Bruno Belin i Zebec.Karakteristično da su sva trojica rođeni iste(1929)godine i da su se poznavali još iz detinjstva.Da drugarstvo nije večno sam se uverio Božo jer jedan intervjuu u novinama za ,,nesportski život" decenijama izazivao nemir i potištenost a to se loše odrazilo i na buduću karijeru mladog Kolakovića,pogotovo što je izrečena od dotada njemu drage osobe.Borba sa emocijama nije bila jedina prepreka jer povreda meniskusa najavljuje surovost fudbalske igre.Trening utakmice,,A"selekzije i novosadske,,Vojvodine"biva kobna jer od starta levog krila Silvestera Šereša strada koleno (meniskus u to doba veoma komplikovan medicinski zahvat).Iako u tom trenutku na služenju vojnog roka, neugodnu povredu:starešine, stručni štab a i pojedini igrači smatraju za sabotažu, pogotovo što je 21-godišnjak imao želju da sa juniorima ,,Partizana" putuje u Vijaređo(Italija) moguće tada na najaći tradicionalni klubski turnir.jedna od još ukupno četiri iste povrede dogodila se protiv zagrebačkog ,,Dinama" i ponovni 18 meseci oporavka.Nakon rehabilitacije samo delimično svoje znanje iskazuje u ,,Proleteru" iz Osijeka(sada NK Osijek 1955-57) dok poslednje dve godine igračkog staža provodi u ,,Hajduku" iz Kule kao igrač-trener.Sledeće trenerske destinacije su Bečej i dva puta po godinu dana u Novom Travniku.Poznavanje fudbalske veštine bolje i više od drugi i principijelnost u radu jedini su razlozi kratke trenerske karijere jer za njega je bilo neshvatljivo mešanje direktora i uprave kluba u stručni rad i sastavljanje ekipe.Razočaran dešavanjima u sportu i još ponečim 1970.godine odlazi u Zapadnu Nemačku i zapošljava se usvojoj struci-mašinski bravar gde 1985.godine odlazi u penziju.Više puta nastupa za gradsku selekciju Zagreba i jednu utakmicu za ,,A"reprezentaciju Jugoslavije.Na poziciji desnog beka u Parizu 6.februara 1951.godine protiv Francucke nastupa umesto tada ,,nezamenljivog"Branka Stankovića.