Пређи на садржај

Паоло Вилађо

С Википедије, слободне енциклопедије
Паоло Вилађо
Вилађо, 2012
Датум рођења(1932-12-30)30. децембар 1932.
Место рођењаЂенова (Лигурија), Италија
Датум смрти3. јул 2017.(2017-07-03) (84 год.)
Место смртиРим (Лацио), Италија
Занимање
  • глумац
  • писац
  • комичар
Активни период
1956—2017.
Значајни радовиFantozzi
La Corazzata Potëmkin
Политичка странкаДемокрација пролетарија (1987)
Листа Панела (1992—1999)
СупружникМаура Албитес (1958—2017)
ДецаЕлизабета Вилађо
Пјерфранческо Вилађо
ПородицаПјеро Вилађо (брат)
НаградеДавид ди Донатело
Настро д’Арђенто
Веб-сајтwww.paolovillaggio.com

Паоло Вилађо (итал. Paolo Villaggio; Ђенова, 30. децембар 1932 — Рим, 3. јул 2017) био је италијански глумац, позајмљивач гласа, писац, режисер и комичар.[1]

Познат је по ликовима које је створио с парадоксалним и гротескним особинама: агресивни професор Кранц, претерано стидљиви Ђандоменико Фракија те облучни и кротки рачуновођа Уго Фантоци — можда најомиљенији лик у италијанској комедији. Написао је неколико књига, најчешће сатиричног карактера. Такође је глумио у драмским представама и неколицини филмова.

Умро је у 84. години, 3. јула 2017. у Риму, од компликација дијабетеса.[2]

Филмографија

[уреди | уреди извор]

|- | 1968. || || Eat it ||[3] |- | 1969. || || I Quattro del Pater Noster ||[3] |- | 1969. || || Il terribile ispettore ||[3] |- | 1969. || || Pensando a te || |- | 1970. || || La torta in cielo ||[3] |- | 1970. || || Brancaleone alle crociate ||[3] |- | 1972. || || Senza famiglia, nullatenenti cercano affetto ||[3] |- | 1972. || || Beati i ricchi ||[3] |- | 1972. || || Che c'entriamo noi con la rivoluzione? ||[3] |- | 1974. || || Non toccare la donna bianca ||[3] |- | 1974. || || Sistemo l'America e torno ||[3] |- | 1974. || || Alla mia cara mamma nel giorno del suo compleanno ||[3] |- | 1975. || || La mazurka del barone, della santa e del fico fiorone ||[3] |- | 1975. || || Fantozzi ||[3] |- | 1975. || || Di che segno sei? ||[3] |- | 1976. || || Signore e signori, buonanotte ||[3] |- | 1976. || || Quelle strane occasioni ||[3] |- | 1976. || || Il secondo tragico Fantozzi ||[3] |- | 1976. || || Il Signor Robinson ||[3] |- | 1977. || || Il Belpaese ||[3] |- | 1978. || || Dove vai in vacanza? ||[3] |- | 1977. || || Tre tigri contro tre tigri ||[3] |- | 1978. || || Io tigro, tu tigri, egli tigra ||[3] |- | 1978. || || Professor Kranz tedesco di Germania ||[3] |- | 1978. || || Quando c'era Lui... caro Lei! ||[3] |- | 1979. || || Dottor Jekyll e gentile signora ||[3] |- | 1979. || || Rag. Arturo De Fanti, bancario precario ||[3] |- | 1980. || || La locandiera ||[3] |- | || || Fantozzi contro tutti (1980; такође режисер)[3] |- | 1981. || || Fracchia la belva umana ||[3] |- | 1981. || || Il turno ||[3] |- | 1982. || || Pappa e Ciccia ||[3] |- | 1983. || || Bonnie e Clyde all'italiana ||[3] |- | 1983. || || Sogni mostruosamente proibiti ||[3] |- | 1983. || || Fantozzi subisce ancora ||[3] |- | 1984. || || A tu per tu ||[3] |- | 1984. || || Sogni e bisogni ||[3] |- | 1985. || || Superfantozzi ||[3] |- | 1985. || || I pompieri ||[3] |- | 1985. || || Fracchia contro Dracula ||[3] |- | 1986. || || Scuola di ladri ||[3] |- | 1986. || || Grandi Magazzini ||[3] |- | 1987. || || Roba da ricchi ||[3] |- | 1987. || || Rimini, Rimini ||[3] |- | 1987. || || Scuola di ladri – Parte seconda ||[3] |- | 1987. || || Missione eroica. I pompieri 2 ||[3] |- | 1987. || || Come è dura l'avventura ||[3] |- | 1988. || || Il volpone ||[3] |- | 1988. || || Fantozzi va in pensione ||[3] |- | 1989. || || La voce della luna ||[3] |- | 1989. || || Ho vinto la lotteria di Capodanno ||[3] |- | 1990. || || Fantozzi alla riscossa ||[3] |- | 1990. || || Le Comiche ||[3] |- | 1992. || || Io speriamo che me la cavo ||[3] |- | 1992. || || Le Comiche 2 ||[3] |- | 1993. || || The Secret of the Old Woods ||[3] |- | 1993. || || Fantozzi in paradiso ||[3] |- | 1994. || || Cari fottutissimi amici ||[3] |- | 1994. || || Le nuove comiche ||[3] |- | 1995. || || Palla di neve ||[3] |- | 1995. || || Io no spik inglish ||[3] |- | 1995. || || Camerieri ||[3] |- | 1996. || || Fantozzi – Il ritorno ||[3] |- | 1997. || || Banzai ||[3] |- | 1998. || || Un bugiardo in Paradiso ||[3] |- | 1998. || || Per motivi di famiglia || |- | 1999. || || Fantozzi 2000 – La clonazione ||[3] |- | 2000. || || Azzurro || |- | 2000. || || Denti ||[3] |- | 2000. || || Hermano || |- | 2001. || || I promessi sposi || |- | 2001. || || Heidi || |- | 2002. || || San Giovanni – L'apocalisse || |- | 2005. || || Gas || |- | 2007. || || Hermano || |- | 2008. || || Torno a vivere da solo || |- | 2009. || || A Question of the Heart || |- | 2009. || || Generation 1000 Euros || |- | 2012. || || Tutto tutto niente niente ||

Позориште

[уреди | уреди извор]
  • Avaro (1996; режисер Ђорђо Штрелер)
  • Delirio di un povero vecchio (2000—2001)
  • Vita, morte e miracoli (2005—2008; такође режисер)
  • Serata d'addio (2007—2008; режисер Андреа Бускеми)
  • Il profumo delle lucciole(2009—2011; такође режисер)
  • A ruota libera (2010—2011; такође режисер)

|- | 2012. || || La Corazzata Potëmkin ||

Библиографија

[уреди | уреди извор]

|- | 1971. || || Fantozzi || |- | 1972. || || Come farsi una cultura mostruosa || |- | 1974. || || Il secondo tragico libro di Fantozzi || |- | 1976. || || Le lettere di Fantozzi || |- | 1979. || || Fantozzi contro tutti || |- | 1983. || || Fantozzi subisce ancora || |- | 1993. || || Rag. Ugo Fantozzi: "Caro direttore ti scrivo...". Lettere del tragicomico ragioniere || |- | 1994. || || Fantozzi saluta e se ne va: le ultime lettere del rag. Ugo Fantozzi || |- | || || Vita morte e miracoli di un pezzo di merda (2002; аутобиографија) |- | 2003. || || 7 grammi in 70 anni || |- | 2004. || || Sono incazzato come una belva || |- | 2006. || || Gli fantasmi || |- | 2008. || || Storia della libertà di pensiero || |- | 2009. || || Storie di donne straordinarie || |- | 2010. || || Fantozzi totale || |- | 2010. || || Crociera Lo Cost ||

Награде

[уреди | уреди извор]

|- | 1990. || || David di Donatello'' за најбољег глумца, ''La voce della luna || |- | || || Leone d'Oro за животно дело; на Филмском фестивалу у Венецији (1992) |- | 1994. || || Nastro d'Argento'' за најбољег глумца, ''The Secret of the Old Woods || |- | || || Commendatore Ordine al Merito della Republica Italiana; од Председништва Савета министара (2. јун 1995)

  • Pardo d'onore за животно дело; на Међународном филмском фестивалу у Локарноу (2000)
  • David di Donatello за животно дело (2009)
  • Premio Grock; од Чита ди Империје (2011)

Референце

[уреди | уреди извор]
  1. ^ „Paolo Villaggio - Rotten Tomatoes”. www.rottentomatoes.com (на језику: енглески). Приступљено 2023-01-25. 
  2. ^ „Paolo Villaggio, Comic TV and Film Actor, Dies at 84”. The Hollywood Reporter. Associated Press. 3. 7. 2017. Архивирано из оригинала 6. 7. 2017. г. Приступљено 6. 7. 2017. „Widely popular in Italy, he expressed his comic qualities through slapstick, satire and irony.” 
  3. ^ а б в г д ђ е ж з и ј к л љ м н њ о п р с т ћ у ф х ц ч џ ш аа аб ав аг ад ађ ае аж аз аи ај ак ал аљ ам ан ањ ао ап ар ас ат аћ ау аф ах ац ач аџ аш ба бб бв бг бд бђ Mereghetti, Paolo (2003). Il Mereghetti: Dizionario dei Film 2004. Milano: Baldini Castoldi Dalai. ISBN 978-88-8490-419-5. 

Спољашње везе

[уреди | уреди извор]
Паоло Вилађо на Викимедијиној остави.

Лого Викицитата италијански Викицитат има цитате везане за чланак: Паоло Вилађо

Преузето из „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Паоло_Вилађо&oldid=28725538”