Diciklopentadien
| |
| |
| Nazivi | |
|---|---|
| IUPAC naziv
Triciklo[5.2.1.02,6]deka-3,8-dien
| |
| Drugi nazivi
1,3-Diciklopentadien
| |
| Identifikacija | |
3D model (Jmol)
|
|
| Abrevijacija | DCPD |
| Bajlštajn | 1904092 |
| ChemSpider | |
| ECHA InfoCard | 100.000.958 |
| EC broj | 247-724-5 |
| KEGG[2] | |
| MeSH | Dicyclopentadiene |
| RTECS | PC1050000 |
| UN broj | UN 2048 |
| |
| Svojstva | |
| C10H12 | |
| Molarna masa | 132,20 g/mol |
| Gustina | 0,98 g/cm3 |
| Tačka topljenja | 32.5 °C |
| Tačka ključanja | 170 °C |
| Opasnosti | |
| NFPA 704 | |
| Tačka paljenja | 32 °C |
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje materijala (na 25 °C [77 °F], 100 kPa). | |
 verifikuj (šta je   ?)
| |
| Reference infokutije | |
Diciklopentadien (skr. DCPD) je hemijsko jedinjenje sa formulom C10H12. Na sobnoj temperaturi, to je bela kristalna materija sa kamforu sličnim mirisom.
Diciklopentadien se proizvodi u velikim količinama kao nusproizvod parnog krakovanja nafte i motornih ulja do etilena. Njegova glavna primena je u smolama, posebno, nezasićenim poliestarskim smolama. On se koristi u mastilu, adezivima, i bojama. On je vrsta visoko energetskog goriva.
Literatura
[уреди | уреди извор]- ^ The Merck Index: An Encyclopedia of Chemicals, Drugs, and Biologicals (11th изд.). Merck Publishing. 1989. ISBN 091191028X. </noinclude> 2744
- ^ Joanne Wixon; Douglas Kell (2000). „Website Review: The Kyoto Encyclopedia of Genes and Genomes — KEGG”. Yeast. 17 (1): 48—55. doi:10.1002/(SICI)1097-0061(200004)17:1<48::AID-YEA2>3.0.CO;2-H.
- ^ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today. 15 (23-24): 1052—7. PMID 20970519. doi:10.1016/j.drudis.2010.10.003.
- ^ Evan E. Bolton; Yanli Wang; Paul A. Thiessen; Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry. 4: 217—241. doi:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
