Dejan Mijatović
| Dejan Mijatović | |||
|---|---|---|---|
| Lični podaci | |||
| Puno ime | Dejan Mijatović | ||
| Datum rođenja | 14. septembar 1968. | ||
| Mesto rođenja | Čačak, SFRJ | ||
| Informacije o karijeri | |||
| Pozicija | trener | ||
| Trenerska karijera | |||
| Godine | Klubovi | ||
| 1996—2000 2000—2002 2002—2003 2003—2004 2004—2006 2006—2007 2007—2009 2009—2010 2010—2011 2014—2015 2017—2018 2018—2020 2020—2021 2022—2024 |
Borac Čačak (pomoćnik) Borac Čačak FMP (pomoćnik) Lovćen OKK Beograd Hemofarm (pomoćnik) Svislajon Poznanj Alba Berlin (pomoćnik) Čarni Slupsk Partizan (pomoćnik) Oldenburg (m. kategorije) Partizan (pomoćnik) Borac Čačak | ||
Dejan Mijatović (Čačak, 14. septembar 1968) je srpski košarkaški trener.
Karijera
[uredi | uredi izvor]Nakon igračke karijere koju je proveo u Borcu iz Čačka, Radničkom, Zastavi iz Kragujevca i Starograd Gdanjski iz Poljske, započeo je trenersku karijeru. Diplomac je Više košarkaške škole u Beogradu, a krenuo je sa radom kao pomoćni trener Milovana Stepandića u prvom timu Borca iz Čačka i to u periodu od 1996. do 2000. godine.
Istovremeno trener Mijatović vodio je i kadete i juniore Borca, sa kojima je osvojio jednu srebrnu (kadetsko prvenstvo u Podgorici, generacija 1983) i jednu bronzanu medalju (juniorsko prvenstvo u Nikšiću). Od 2000. godine preuzima vođenje seniorskog tima Borca iz Čačka. Nakon toga odlazi u FMP iz Železnika, gde prvo sarađuje sa Acom Petrovićem, pa zatim i sa Vladom Đurovićem, sa kojim osvaja Kup Radivoja Koraća 2003. u Nišu.
Od 2003. godine preuzima ekipu Lovćena sa Cetinja a nakon toga uspešno obavlja funkciju glavnog trenera srpskog prvoligaša OKK Beograda sve do 2006. godine. Od 2006. godine obavlja funkciju pomoćnog trenera u Hemofarmu iz Vršca gde je radio sa trenerom Miroslavom Nikolićem, sa kojim je takođe sarađivao i u mladoj reprezentaciji Srbije i Crne Gore (U20), koja je na Evropskom prvenstvu 2006. godine u Izmiru (Turska) osvojila zlatnu medalju.
Od sezone 2007/08, vodio je ekipu Svislajon iz Vršca, sa kojom je osvojio prvo mesto regularnog dela lige, a kasnije i uspešno nastupao u Superligi Srbije. Godine 2007. je imenovan za trenera juniorske reprezentacije Srbije sa kojom je na Evropskom prvenstvu u Španiji osvojio zlatnu medalju. Prvo internacionalno iskustvo imao je vodeći poljskog prvoligaša Basket Poznanj (sezona 2009/10) a od 2010. godine na poziv trenera Albe Luke Pavićevića prihvata posao pomoćnog trenera.
Dana 14. decembra 2017. godine Mijatović je došao na mesto pomoćnog trenera Partizana kao deo stručnog štaba Nenada Čanka koji je na klupi kluba iz Humske nasledio smenjenog Miroslava Nikolića.[1] Sa klubom iz Humske osvojio je Kup Radivoja Koraća, a po završetku sezone napustio je Partizan i otišao u nemački Oldenburg, gde je radio kao trener mlađih kategorija. Na početku sezone 2020/21. je radio kao kao pomoćni trener Vladi Šćepanoviću u Partizanu.[2]
Trofeji (kao pomoćni trener)
[uredi | uredi izvor]FMP
[uredi | uredi izvor]- Kup Radivoja Koraća (1) : 2003.
Partizan
[uredi | uredi izvor]- Kup Radivoja Koraća (1) : 2018.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ „Promocija Nenada Čanka, Dejan Mijatović pomoćni trener”. zurnal.rs.
- ^ „Šćepanović izabrao pomoćnika, desna ruka mu je trofejni stručnjak!”. maxbetsport.rs. Arhivirano iz originala 08. 03. 2021. g. Pristupljeno 25. 09. 2020.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Dejan Mijatović na beoexcell.net
