Dušan Brajović
| Dušan Brajović | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 5. jun 1933. |
| Mesto rođenja | Bar, Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 30. januar 2003. (69 god.) |
| Mesto smrti | Cetinje, SR Jugoslavija |
| Zanimanje | Slikar, Konzervator, Restaurator |
| Umetnički rad | |
| Polje | Slikarstvo |
| Pravac | Akciono slikarstvo, Ekspresionizam |
Dušan Brajović (Bar, 5. jun 1933. – Cetinje, 30. januar 2003.) bio je srpski slikar i konzervator iz Crne Gore.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Dušan Brajović je završio Školu umjetničkih zanata u Herceg Novom (1949–1953) i Likovnu Akademiju u Beogradu (1958). Po završetku Akademije u Beogradu, Dušan je specijalizirao konzervaciju i restauraciju u Poljskoj i Italiji. Jedno vreme je boravio u Parizu, gde je sarađivao sa Dadom Đurićem. Vraća se u Jugoslaviju i zapošljava se kao prvi konzervator u tadašnjem Republičkom zavodu za zaštitu spomenika kulture Crne Gore.[1]
Dušan Brajović je tvorac grba grada Cetinja, a dobitnik je i „Trinaestonovembarske nagrade“, najviše nagrade koju dodeljuje Crna Gora.[1] Šezdesetih godina 20. veka bavio se pitanjem povezivanja kulturnog nasleđa i modernog izraza. Bavio se kopiranjem fresaka (Manastir Piva).[2] Devedesetih godina stvara objekte-asamblaže, u kojima kombinuje otpadni materijal, predmete industrijske i masovne potrošnje, na kojima su evidentne diskretne kolorističke intervencije. [2]
Dušanov sin Danilo tvrdi da je njegov otac bio veliki borac za nezavisnost Crne Gore.[1]
Samostalne izložbe
[uredi | uredi izvor]- Umetnički paviljon, Titograd (1972)
- Klub pisaca, Varšava (1972)
- Plavi dvorac, Cetinje (2000)
- Galerija „Gams“, Cetinje (2001)
Umetnički stil
[uredi | uredi izvor]U početku bio je pobornik akcionog slikarstva, posle prelazi na asocijativne, stilizovane simbole redukovanog kolorita. U novijim svojim radovima Brajović se približio ekspresivnom izrazu.[3] U koloritu je evidentan uticaj fresko slikarstva: zemljani tonovi, oker žuta, crvena, tamno nebesko plava, koji su u funkciji definisanja stilizovane forme. Osamdesetih godina 20. veka pravi pejzaže i figuralne kompozicije, inspirisane kamenim strukturama rodnog podneblja, na kojima linearnim arabeskama definiše asocijativne forme.[2]
Najpoznatije slike
[uredi | uredi izvor]- Sijalice noću, 1960.
- Kompozicija, 1983.
Nagrade
[uredi | uredi izvor]Nagrađen je na Cetinjskom likovnom salonu „13. novembar“ (1966, 1968, 1981).[2]
Literatura
[uredi | uredi izvor]- V. Đurić, Slikari i vajari iz Crne Gore, Cetinje 1964.
- M. Marović, „Dušan, Brajović“, Prostor/vreme/trajanje - Crnogorska likovna kritika, Podgorica, 2000, 25.
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ a b v „Znate li ko je bio prvi crnogorski konzervator - CdM”. www.cdm.me (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2024-12-10.
- ^ a b v g „LLUCG”. leks.canu.ac.me. Pristupljeno 2024-12-10.
- ^ Lompar, Mladen (1984). Likovna enciklopedija Jugoslavije, Tom 1, A – J. Zagreb: Jugoslavenski leksikografski zavod "Miroslav Krleža". str. 185.
