Pređi na sadržaj

Migel Velozo

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Migel Velozo
Velozo u dresu Portugala na Evro 2012. goddine
Lični podaci
Puno ime Miguel Luís Pinto Veloso
Datum rođenja (1986-05-11)11. maj 1986.(38 god.)
Mesto rođenja Koimbra, Portugalija
Visina 1,80 m
Pozicija defanzivni vezni
Klupske informacije
Trenutni klub
Verona
Broj 4
Juniorska karijera
1994–1999
1999–2000
2000–2005
Benfika
SK Pontinja
Sporting Lisabon
Seniorska karijera
Godine Klub Nast. (Gol)
2005–2010
2005–2006
2010–2012
2012–2016
2016–2018
2018–2019
2019–
Sporting Lisabon
→ Olivais e Moskavais
Đenova
Dinamo Kijev
Đenova
Đenova
Verona
98
28
49
78
45
21
92
(4)
(7)
(2)
(6)
(1)
(0)
(5)
Reprezentativna karijera
2001–2002
2002–2003
2004
2004–2005
2006
2006–2008
2007–2015
Portugalija do 16
Portugalija do 17
Portugalija do 18
Portugalija do 19
Portugalija do 20
Portugalija do 21
Portugalija
10
25
5
9
2
18
56
(0)
(3)
(1)
(2)
(1)
(5)
(3)

Migel Luis Pinto Velozo (port. Miguel Luís Pinto Veloso; Koimbra, 11. maj 1986) je portugalski profesionalni fudbaler koji igra za italijanski klub Verona.[1] Uglavnom je igrač sredine terena, ali može delovati i kao levi odbrambeni igrač.

Karijeru je započeo u Sporting Lisabonu, za koji je nastupio na 165 utakmica u svim takmičenjima, a proveo je i dve godine u Đenovi, pre nego što se 2012. pridružio Dinamu iz Kijeva. Nakon osvajanja četiri domaća trofeja u Ukrajini, vratio se u Đenovu 2016. godine.

Od 2007. godine, kada je Velozo počeo da igra za Fudbalsku reprezentaciju Portugalije, osvojio preko 50 trofeja, nastupajući na dva Svetska prvenstva i isto toliko Evropskih prvenstava.

Klupska karijera

[uredi | uredi izvor]

Rođen u Koimbri, Migel Velozo započeo je fudbalsku karijeru u Benfici, ali je odbijen zbog neznatnog viška kilograma u to vreme, pa je prešao u omladinski tim lisabonskih suseda Sportinga sa 14 godina. Tamo je unapređen u prvi tim za predsezonu 2004–05, koja se igrala uglavnom u Engleskoj. Počeo je kao centralni defanzivac.[2][3]

Da bi mu pružio više vremena za igranje, Sporting ga je pozajmio timu FK Olivais e Moskavide tada u trećoj diviziji. [4] On im je pomogao da pređu u drugu ligu sa sedam najboljih golova u karijeri. [5] Kao rezultat toga, Lavovi su ga opozvali, mada se činilo da teško može naći mesto u početnoj ekipi zbog prisustva igrača sa mnogo više iskustva kao što su Anderson Polga, Tonel, Marko Kaneira ili Kustodio, ipak je odigrao 23 utakmice Primeira lige tokom sezone 2006–07, a njegov tim je (ponovo) završio na drugom mestu. Bio je impresivan i u svom debiju u UEFA Ligi šampiona, u pobedi 1: 0 protiv Intera iz Milana, gde je sprečio Patrika Vijeiru i Luisa Figa da igraju efektivno, i bio proglašen za Igrača utakmice. [6]

U sezoni 2007–08, Velozo je igrao u središnjem veznom redu Sportinga, zajedno sa Žoaom Motinjom. Klub je ponovo izgubio ligu od FK Porta, a isto se desilo i naredne sezone, s tim što je bio uključen u rasprave sa menadžerom Paulom Bentom.[7] U prethodnoj vansezoni i sledećem prelaznom roku u januaru, privukao je interesovanje nekoliko timova Premijer lige, ali ništa se nije ostvarilo. [8] [9] [10]

Velozo je pomogao Sportingu da se plasira u među 16 najboljih u Ligi Evrope 2009-10, nakon pobede od 4: 2 protiv Evertona.[11] [12] Klub je, međutim, završio na četvrtom mestu u domaćoj ligi.

Velozo je, 30. jula 2010. godine, prodat timu FK Đenova u Italiji.[13] Ponovo je promenio tim i zemlju 4. jula 2012. godine, potpisavši četvorogodišnji ugovor sa FK Dinamom iz Kijeva u ukrajinskoj Premijer ligi.[14] [15]

Nakon 127 utakmica u svim takmičenjima, 14 golova i četiri titule, uključujući i dvostruku u sezoni 2014–15, 30-godišnji Velozo se 31. jula 2016. godine vratio u Đenovu. [16] Dve godine kasnije napustio je Stadion Luigđi Feraris [17] ali se vratio ubrzo nakon što je pristao na novi dogovor.[18]

Velozo je, 20. jula 2019. godine, potpisao jednogodišnji ugovor sa FK Veronom.[19] Na svom debiju 25. avgusta, izveo je slobodan udarac izjednačivši na 1: 1 sa FK Bolonjom. [20]

Reprezentativna karijera

[uredi | uredi izvor]
Velozo u akciji protiv Rusije 2012. godini

Velozo je bio kapiten Portugala na Evropskom prvenstvu za mlađe od 17 godina 2003. godine, pomažući naciji da pobedi Španiju na domaćem tlu sa 2: 1 u iberijskom finalu odigranom u Vizeu. [21] Izabran je za Zlatnog igrača turnira, [22], a takođe je pomogao timu da te godine stigne do četvrtfinala Svetskog prvenstvo u fudbalu za mlađe od 17 godina održanog u Finskoj.

Posle impresivnih nastupa na Evropskom prvenstvu do 21. godineu junu, (kao kapiten jedao dva gola u tri utakmice, iako na izlazu iz grupne faze), [23] Velozo je po prvi put 14. avgusta 2007, pozvan za u sastav Fudbalske reprezentacije Portugalije, na kvalifikacije za Euro 2008. protiv Jermenije. Svoj reprezentativni debi napravio je 13. oktobra protiv Azerbejdžana. U grupnoj fazi igrao se u porazu od 0-2 od Švajcarske, u kojoj se odmaralo devet od 11 regularnih startera. [24]

Posle dužeg perioda neigranja za reprezentaciju, trener Karlos Keiroz pozvao je Veloza na važan meč kvalifikacija za Svetsko prvenstvo 2010. u Danskoj u septembru 2009, koji je završen nerešenim rezultatom 1:1. U istom takmičenju postigao je svoj prvi reprezentativni gol, pošto su 14. oktobra u Gimaraisu pobedili Maltu sa 4:0. [25]

Velozo je, 15. novembra 2011. godine, postigao pogodak iz slobodnog udarca, u pobedi Portugalije nad Bosnom i Hercegovinom od 6:2 na Stadionu svetlosti u play-off za mesto na Euro 2012. [26] Igrao je svaki minut prvenstva u Poljskoj i Ukrajini, pre nego što je zamenjen na poluvremenu polufinala, koje su izgubili od Španije.[27]

U septembru 2015. godine, posle godinu dana pauze, [28] Veloza je selektor Fernando Santos ponovo pozvao u portugalski sastav, zbog prijateljske utakmice sa Francuskom i kvalifikacija za Euro 2016 protiv Albanije. [29] U toj utakmici 7. septembra, posle kornera u 92. minutu, dao je jedini gol utakmice. [30]

Lični život

[uredi | uredi izvor]

Velozov otac, Antonio, takođe je bio fudbaler. Kao defanzivac, igrao je godinama za Benfiku, a bio je i dugogodišnji portugalski reprezentativac. [7] [31]

Godine 2013. Velozo se oženio ćerkom predsednika Đenovskog kluba Enrika Preciosija, Paolom. [32]

Statistika karijere

[uredi | uredi izvor]
Nastupi i golovi po klubovima, sezonama i takmičenjima
Klub Sezona Liga Nacionalni kupovi Evropa Ostalo Ukupno
Divizija Nas. Gol. Nas. Gol. Nas. Gol. Nas. Gol. Nas. Gol.s
Olivais Moskavide 2005–06 Portugalska druga divizija 28 7 0 0 28 7
Ukupno 28 7 0 0 0 0 0 0 28 7
Sporting Lisabon 2006–07 Primeira liga 23 0 6 0 5 0 34 0
2007–08 29 1 9 0 6 0 1 0 45 1
2008–09 21 0 3 0 7 1 1 0 32 1
2009–10 25 3 6 5 14 4 45 12
Ukupno 98 4 24 5 32 5 2 0 156 14
Đenova 2010–11 Serija A 20 0 2 0 22 0
2011–12 29 2 2 0 31 2
Ukupno 49 2 4 0 0 0 0 0 53 2
Dinamo Kijev 2012–13 Premijer liga Ukrajine 24 2 1 0 12 1 37 3
2013–14 20 1 4 0 8 1 32 2
2014–15 14 1 5 2 9 3 28 6
2015–16 20 2 4 1 5 0 1 0 30 3
Ukupno 78 6 14 3 34 5 1 0 127 14
Đenova 2016–17 Serija A 23 0 2 1 25 1
2017–18 22 1 1 0 23 1
2018–19 21 0 1 0 22 0
Ukupno 66 1 4 1 0 0 0 0 70 2
Verona 2019–20 Serija A 21 2 1 0 22 2
Đenova ukupno 115 3 8 1 0 0 0 0 123 4
Karijera 340 22 47 9 66 10 3 0 456 41

Reprezentacija

[uredi | uredi izvor]
Portugalija
Godina Nas Golovi
2007 4 0
2008 3 0
2009 3 1
2010 5 0
2011 6 1
2012 13 0
2013 11 0
2014 8 0
2015 3 1
Ukupno 56 3

Najveći uspesi

[uredi | uredi izvor]

Olivais e Moskavide

  • Portugalska druga liga : 2005/06.

Sporting Lisabon

  • Kup Portugalije (2) : 2006/07, 2007/08.
  • Superkup Portugalije (2) : 2007, 2008.
  • Liga kup Portugalije: finale (2007/08, 2008/09).

Dinamo Kijev

Reprezentacija

[uredi | uredi izvor]

Portugal U-17

  • Evropsko prvenstvo za mlađe od 17 godina (1) : 2003.

Individualne nagrade

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Strack-Zimmermann, Benjamin. „Miguel Veloso (Player)”. www.national-football-teams.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2024-01-31. 
  2. ^ Miguel Veloso treina-se para tapar falhas centrais (Miguel Veloso trains to cover for stoppers); Record, 22 February 2005 (in Portuguese)
  3. ^ Sporting secure Veloso future; UEFA, 8 January 2007
  4. ^ Palma, Irene (12. 8. 2005). „Sporting: Miguel Veloso emprestado ao Olivais e Moscavide” [Sporting: Miguel Veloso loaned to Olivais e Moscavide] (na jeziku: portugalski). Mais Futebol. Arhivirano iz originala 16. 04. 2019. g. Pristupljeno 16. 4. 2019. 
  5. ^ „Os 12 golos de Miguel Veloso” [Miguel Veloso's 12 goals] (na jeziku: portugalski). Record. 9. 5. 2010. Pristupljeno 16. 4. 2019. 
  6. ^ Caneira strike sends Inter crashing; UEFA, 13 September 2006
  7. ^ a b „«Miguel Veloso está lesionado», diz o pai” [«Miguel Veloso is injured», says father] (na jeziku: portugalski). Record. 28. 2. 2009. Pristupljeno 23. 7. 2019. 
  8. ^ Friday's gossip column; BBC Sport, 27 June 2008
  9. ^ Spurs to revive Arshavin interest; BBC Sport, 27 August 2008
  10. ^ Bolton priced out of Veloso race; BBC Sport, 31 January 2009
  11. ^ Everton 2–1 Sporting; BBC Sport, 16 February 2010
  12. ^ We deserved to lose, admits Everton boss David Moyes; BBC Sport, 25 February 2010
  13. ^ Veloso leaves Sporting in Zapater swap; UEFA, 3 August 2010
  14. ^ Migel Velozu – igrok «Dinamo»! (Miguel Veloso – Dinamo player!); Dinamo Kiev, 4 July 2012 (in Ukrainian)
  15. ^ Migel VELOZU: «Perešel v klub s bolьšoй istorieй i ambiciяmi» (Miguel Veloso – «Moved to club with history and ambition»); Dinamo Kiev, 4 July 2012 (in Ukrainian)
  16. ^ „M. Veloso ha firmato per il Genoa” [M. Veloso has signed for Genoa] (na jeziku: italijanski). Genoa C.F.C. 31. 7. 2016. Arhivirano iz originala 5. 10. 2016. g. Pristupljeno 31. 7. 2016. 
  17. ^ „Esclusiva OkC, Miguel Veloso nel mirino di un club turco” [Exclusive OkC, Miguel Veloso in sights of Turkish club] (na jeziku: italijanski). OK Calcio Mercato. 8. 8. 2018. Pristupljeno 16. 8. 2018. 
  18. ^ „Genoa, Miguel Veloso è ufficiale: il portoghese è rossoblù per la terza volta” [Genoa, Miguel Veloso è ufficiale: il portoghese è rossoblù per la terza volta] (na jeziku: italijanski). La Gazzetta dello Sport. 19. 10. 2018. Pristupljeno 19. 10. 2018. 
  19. ^ Bargellini, Luca (20. 7. 2019). „UFFICIALE: Hellas Verona, contratto annuale per Miguel Veloso” [OFFICIAL: Hellas Verona, one-year contract for Miguel Veloso] (na jeziku: italijanski). Tutto Mercato Web. Pristupljeno 20. 7. 2019. 
  20. ^ „'Exceptional courage': Cancer-stricken Mihajlovic on bench but Bologna held by Verona”. France 24. 25. 8. 2019. Pristupljeno 26. 8. 2019. 
  21. ^ Portugal secure maximum points; UEFA, 11 May 2003
  22. ^ a b 2003: Miguel Veloso; at UEFA
  23. ^ Sunny vista for Miguel Veloso; UEFA, 22 June 2007
  24. ^ Yakin goals send hosts out on a high; UEFA, 16 June 2008
  25. ^ Portugal secure World Cup play-off spot with win over Malta; The Guardian, 15 October 2009
  26. ^ Pimentel, José Nuno (15. 11. 2011). „Portugal overwhelm ten-man Bosnia and Herzegovina”. UEFA. Pristupljeno 7. 9. 2015. 
  27. ^ Burke, Chris (27. 6. 2012). „Spain survive test of nerve to reach final”. UEFA. Pristupljeno 7. 9. 2015. 
  28. ^ Regresso à selecção é objectivo de Miguel Veloso (Return to national team is the goal of Miguel Veloso); Rádio Renascença, 8 April 2015 (in Portuguese)
  29. ^ Miguel Veloso "orgulhoso" por regressar à seleção portuguesa (Miguel Veloso "proud" to return to the national team); TSF, 31 August 2015 (in Portuguese)
  30. ^ Veloso sinks Albania as Portugal close on finals; UEFA, 7 September 2015
  31. ^ Os Velosos (The Velosos); Record, 18 March 2009 (in Portuguese)
  32. ^ Miguel Veloso partilha fotos do casamento (Miguel Veloso shares wedding photos); Lux, 25 June 2013 (in Portuguese)
  33. ^ „Veloso é a revelação, Simão é a consagração” [Veloso is the breakthrough, Simão the consecration] (na jeziku: portugalski). CNID. 30. 6. 2007. Pristupljeno 3. 6. 2010. 
  34. ^ Haslam, Andrew (29. 6. 2007). „Il dream team Under 21” [The Under 21 dream team] (na jeziku: italijanski). UEFA. Arhivirano iz originala 15. 1. 2016. g. Pristupljeno 25. 7. 2016. 

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]