Mitropolit dabrobosanski Hrizostom
| Hrizostom (Jević) | |
|---|---|
 Mitropolit Hrizostom, 2017. godine | |
| Osnovni podaci | |
| Pomesna crkva | Srpska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Mitropolija dabrobosanska |
| Čin | mitropolit |
| Titula | arhiepiskop sarajevski i mitropolit dabrobosanski[1] |
| Dužnost | mestobljustitelj patrijaršijskog trona SPC |
| Godine dužnosti | 20. novembar 2020 — 18. februar 2021. |
| Sedište | Sarajevo (Bosna i Hercegovina) |
| Godine službe | od 3. septembra 2017. |
| Prethodnik | Grigorije Durić, administrator |
| Prethodna eparhija | Eparhija zvorničko-tuzlanska |
| Godine službe | 3. jun 2013 — 17. septembar 2017. |
| Prethodnik | Vasilije (Kačavenda) |
| Naslednik | Fotije (Sladojević) |
| Prethodna eparhija | Eparhija bihaćko-petrovačka |
| Godine službe | 4. avgust 1991 — 1. jun 2013. |
| Naslednik | Atanasije (Rakita) |
| Lični podaci | |
| Svetovno ime | Rajko Jević |
| Datum rođenja | 4. mart 1952. |
| Mesto rođenja | Vođenica, FNR Jugoslavija |
Hrizostom (svetovno Rajko Jević; Vođenica kod Bosanskog Petrovca, 4. mart 1952) je arhiepiskop sarajevski i mitropolit dabrobosanski. Bivši je episkop zvorničko-tuzlanski (2013—2017) i episkop bihaćko-petrovački (1991—2013).
Biografija
[uredi | uredi izvor]Rođen je 4. marta 1952. godine u selu Vođenici, kod Bosanskog Petrovca. Kršteno ime mu je bilo Rajko. Bogosloviju je završio u manastiru Krki, gde se i zamonašio 20. septembra 1971. godine, uzevši ime Hrizostom. Nedelju dana kasnije rukopoložen je u čin jerođakona, a dve godine kasnije u čin jeromonaha. Radio je kao sekretar episkopa dalmatinskog Stefana (Boce) i crkvenog suda.
Studirao je bogosloviju na Aristotelovom univerzitetu u Solunu od 1976. do 1980. godine, kada je i diplomirao na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu. U periodu 1981—1991. godine radi kao profesor i vaspitač u bogosloviji Sveta Tri Jerarha u manastiru Krki.
Sveti arhijerejski sabor izabrao ga je za prvog episkopa novoosnovane (1990) Eparhije bihaćko-petrovačke 23. maja 1991. godine, a ustoličen je odlukom Svetog Arhijerejskog Sinoda 4. avgusta 1991. godine u Hramu Svetog Save u Drvaru.
Dana 13. septembra 1995. godine proteran je od strane muslimanskih vlasti Alije Izetbegovića iz svoje rezidencije u mestu Ključu, a 10. oktobra iste godine proteran je sa teritorije svoje eparhije.
Na svoju eparhiju se vraća 5. februara 1996. godine, nakon početka primene Dejtonskog mirovnog sporazuma. Privremeno je boravio u manastiru Klisini kod Prijedora, sve do jesen 2002. godine, kada se vraća u sedište eparhije u Bosanski Petrovac.[2]
U tron episkopa zvorničko-tuzlanskog ustoličen je 13. jula 2013. godine.[3]
Sabor Srpske pravoslavne crkve je doneo odluku 24. maja 2017. da zvorničko-tuzlanski episkop Hrizostom bude mitropolit dabrobosanski.[4][5] Ustoličen je u Sarajevu 3. septembra 2017.[6]
Posle smrti patrijarha Irineja obavljao je dužnost mestobljustitelja patrijaršijskog trona SPC, do izbora patrijarha Porfirija.[7]
Iz Međureligijskog veća Bosne i Hercegovine povukao se početkom 2023. godine.[8]
Episkop Hrizostom govori grčki jezik, a služi se ruskim i francuskim.
Priznanja
[uredi | uredi izvor]- Orden Republike Srpske (2012)[9]
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Božićna poslanica Srpske Pravoslavne Crkve
- ^ Eparhija bihaćko-petrovačka: Episkop
- ^ „Bijeljina: Ustoličen vladika zvorničko-tuzlanski Hrizostom („Blic“, 13. jul 2013)”. Arhivirano iz originala 12. 10. 2013. g. Pristupljeno 14. 07. 2013.
- ^ Izabran novi Sinod i imenovane nove vladike SPC, RTS, 24/5/2017
- ^ „Životopis Mitropolita dabrobosanskog Hrizostoma (SPC, 27. maj 2017)”. Arhivirano iz originala 27. 05. 2017. g. Pristupljeno 28. 05. 2017.
- ^ „Ustoličenje Mitropolita dabrobosanskog g. Hrizostoma (SPC, 5. septembar 2017)”. Arhivirano iz originala 11. 10. 2017. g. Pristupljeno 05. 09. 2017.
- ^ „Pravoslavni vernici slave Božić”. Politika Online. Pristupljeno 2024-05-05.
- ^ „Srpski mitropolit prekinuo članstvo u Međureligijskom veću BiH - zbog ćutanja o napadima na Srbe”. Politika. 3. 2. 2023. Pristupljeno 3. 2. 2023.
- ^ „Srpska obilježila 20 godina postojanja, Dan i krsnu slavu Svetog Stefana”. Radio-televizija Republike Srpske. 10. 1. 2012. Pristupljeno 10. 1. 2012.
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Latinović, Goran (2012). „Teritorijalna organizacija Srpske pravoslavne crkve u Bosanskoj Krajini (1900-2010)” (PDF). Zbornik za istoriju Bosne i Hercegovine. 7: 321—333.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
