Pređi na sadržaj

Mihalj Pataki

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Mihalj Pataki
(Pataki Ferencz Mihály)
Mihalj Pataki 1916.
Lični podaci
Datum rođenja (1886-10-10)10. oktobar 1886.
Mesto rođenja Budimpešta, Austrougarska
Datum smrti 25. septembar 1956.(1956-09-25) (69 god.)
Mesto smrti Pilišsentivan, Mađarska
Pozicija napad
Juniorska karijera
1908—1910. Ferencvaroš
Seniorska karijera*
Godine Klub Nast. (Gol)
1910—1927. Ferencvaroš 185 113
Reprezentativna karijera
1912—1927. Mađarska 24 21
Trenerska karijera
1930. Mađarska
* Datum aktuelizovanja: 26. jul 2024.
Fudbalska reprezentacija Mađarske na Letnjim olimpijskim igrama 1912. Pataki sedi prvi sa leva

Mihalj Pataki (mađ. Pataki Mihály) bio je mađarski fudbaler amater koji se takmičio na Letnjim olimpijskim igrama 1912. Bio je član mađarske olimpijske reprezentacije i odigrao je jedan meč na glavnom turniru kao i jedan meč na utešnom turniru. U finalu utešnog turnira Pataki je postigao jedan gol protiv Austrije.[1] Takođe je nakratko radio, 3 utakmice, kao selektor fudbalske reprezentacije Mađarske 1930. godine.[2]

Igračka karijera

[uredi | uredi izvor]

Klubovi

[uredi | uredi izvor]

Fudbalom je počeo da se bavi 1908. godine u podmladkubudimpeštanskog fudbalskog kluba Ferencvaroš. U mađarskoj prvoj ligi debitovao je sa 17 godina, 12. septembra 1910. protiv Nemzet ŠK i na toj utakmici je postigao dva gola. Prve tri sezone tri puta su zaredom osvojili šampionsku titulu, a 1913. godine i mađarski kup. Nakon toga godinama su bili drugi i treći, samo jednom četvrti. U poslednje dve godine Patakijeve fudbalske karijere ponovo su postali šampioni a u sezoni 1925/26, sa 32 godine, postao je fudbaler godine i ponovo postao reprezentativac. I posle uvođenja profesionalizma 1926. godine, igrao je u timu kao amater. U Fradiju je nastupio na ukupno 380 utakmica (185 ligaških, 140 međunarodnih, 55 domaćih nagradnih mečeva) i postigao 280 golova (113 ligaških, 167 ostalih).[2]

Imao je zanimljivu naviku da po hladnom, kišnom vremenu igra u rukavicama od belog konca kako bi zaštitio prste, jer je voleo i da svira violinu.[2]

Reprezentacija

[uredi | uredi izvor]

Između 1912. i 1927. godine 24 puta je bio u reprezentaciji Mađarske i postigao je 20 golova. Bio je član tima koji je učestvovao na Letnjim olimpijskim igrama 1912. u Stokholmu. Reprezentacija Mađarske je ovaj turnir završila kao peta i u utešnoj kategoriji.[2]

Trener

[uredi | uredi izvor]

Nakon igračkog penzionisanja 1927. godine, na zahtev Bele Mejlingera, Pataki je radio za Ferencvaroš još 15 godina, kao sportski direktor i profesionalni menadžer. Zatim je, iskustvom svoje karijere kao dvadesetogodišnji igrač, pomogao glavnim trenerima Fradija, uključujući Zoltana Bluma, u šampionatu koji je osvojio sa 100% uspeha, 1931/32, Ferencvaroš je odigrao 22 utakmice i ostvario 22 pobede.[3] Krajem tridesetih godina, na njegov predlog, ekipa je počela da igra po VM sistemu, sa tri beka, a tome je zaslužna i titula prvaka 1940/41.

Godine 1930. bio je savezni kapiten reprezentacije na tri utakmice. Njegov rekord je bio 2 remija i 1 poraz:

Dostignuća

[uredi | uredi izvor]

Igrač

[uredi | uredi izvor]

Avgusta kup pobednik: 1914.

  • Mađarski igrač godine: 1925/26.
  • Član Ferencvaroševe kuće slavnih: 1925.

Reference

[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]