Mihalj Pataki
Mihalj Pataki (Pataki Ferencz Mihály) | |||
---|---|---|---|
Lični podaci | |||
Datum rođenja | 10. oktobar 1886. | ||
Mesto rođenja | Budimpešta, Austrougarska | ||
Datum smrti | 25. septembar 1956.69 god.) ( | ||
Mesto smrti | Pilišsentivan, Mađarska | ||
Pozicija | napad | ||
Juniorska karijera | |||
1908—1910. | Ferencvaroš | ||
Seniorska karijera* | |||
Godine | Klub | Nast. | (Gol) |
1910—1927. | Ferencvaroš | 185 | 113 |
Reprezentativna karijera | |||
1912—1927. | Mađarska | 24 | 21 |
Trenerska karijera | |||
1930. | Mađarska | ||
* Datum aktuelizovanja: 26. jul 2024. |
Mihalj Pataki (mađ. Pataki Mihály) bio je mađarski fudbaler amater koji se takmičio na Letnjim olimpijskim igrama 1912. Bio je član mađarske olimpijske reprezentacije i odigrao je jedan meč na glavnom turniru kao i jedan meč na utešnom turniru. U finalu utešnog turnira Pataki je postigao jedan gol protiv Austrije.[1] Takođe je nakratko radio, 3 utakmice, kao selektor fudbalske reprezentacije Mađarske 1930. godine.[2]
Igračka karijera
[uredi | uredi izvor]Klubovi
[uredi | uredi izvor]Fudbalom je počeo da se bavi 1908. godine u podmladkubudimpeštanskog fudbalskog kluba Ferencvaroš. U mađarskoj prvoj ligi debitovao je sa 17 godina, 12. septembra 1910. protiv Nemzet ŠK i na toj utakmici je postigao dva gola. Prve tri sezone tri puta su zaredom osvojili šampionsku titulu, a 1913. godine i mađarski kup. Nakon toga godinama su bili drugi i treći, samo jednom četvrti. U poslednje dve godine Patakijeve fudbalske karijere ponovo su postali šampioni a u sezoni 1925/26, sa 32 godine, postao je fudbaler godine i ponovo postao reprezentativac. I posle uvođenja profesionalizma 1926. godine, igrao je u timu kao amater. U Fradiju je nastupio na ukupno 380 utakmica (185 ligaških, 140 međunarodnih, 55 domaćih nagradnih mečeva) i postigao 280 golova (113 ligaških, 167 ostalih).[2]
Imao je zanimljivu naviku da po hladnom, kišnom vremenu igra u rukavicama od belog konca kako bi zaštitio prste, jer je voleo i da svira violinu.[2]
Reprezentacija
[uredi | uredi izvor]Između 1912. i 1927. godine 24 puta je bio u reprezentaciji Mađarske i postigao je 20 golova. Bio je član tima koji je učestvovao na Letnjim olimpijskim igrama 1912. u Stokholmu. Reprezentacija Mađarske je ovaj turnir završila kao peta i u utešnoj kategoriji.[2]
Trener
[uredi | uredi izvor]Nakon igračkog penzionisanja 1927. godine, na zahtev Bele Mejlingera, Pataki je radio za Ferencvaroš još 15 godina, kao sportski direktor i profesionalni menadžer. Zatim je, iskustvom svoje karijere kao dvadesetogodišnji igrač, pomogao glavnim trenerima Fradija, uključujući Zoltana Bluma, u šampionatu koji je osvojio sa 100% uspeha, 1931/32, Ferencvaroš je odigrao 22 utakmice i ostvario 22 pobede.[3] Krajem tridesetih godina, na njegov predlog, ekipa je počela da igra po VM sistemu, sa tri beka, a tome je zaslužna i titula prvaka 1940/41.
Godine 1930. bio je savezni kapiten reprezentacije na tri utakmice. Njegov rekord je bio 2 remija i 1 poraz:
- Švajcarska, 2 : 2, Bazel[4]
- Čehoslovačka , 1 : 1, Prag[5]
- Italija, 0 : 5, Budimpešta[6]
Dostignuća
[uredi | uredi izvor]Igrač
[uredi | uredi izvor]Avgusta kup pobednik: 1914.
- Mađarski igrač godine: 1925/26.
- Član Ferencvaroševe kuće slavnih: 1925.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ „Mihalj Pataki”. Olympedia. Pristupljeno 25. 5. 2021.
- ^ a b v g Podaci na magyarfutball
- ^ Podaci na rsssf
- ^ Švajcarska protiv Mađarske
- ^ Čehoslovačka protiv Mađarske
- ^ Mađarska protiv Italije
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Mihalj Pataki na magyarfutball
- Mihalj Pataki na eu-football, kao selektor
- Mihalj Pataki na eu-football, kao fudbaler
- Rođeni 1893.
- Umrli 1977.
- Mađarski fudbaleri
- Mađarski fudbalski treneri
- Selektori fudbalske reprezentacije Mađarske
- Mađarski fudbalski reprezentativci
- Sportisti iz Budimpešte
- Napadači u fudbalu
- Fudbaleri na Letnjim olimpijskim igrama 1912.
- Mađarski olimpijci na Letnjim olimpijskim igrama 1912.
- Fudbaleri Ferencvaroša
- Mađarski olimpijci