Povolgožje

Povolgožje (rus. Поволжье, „duž Volge“) je istorijska oblast u Rusiji koja obuhvata sliv reke Volge, najduže reke u Evropi, u srednjoj i južnoj evropskoj Rusiji.^[1]

Region Volge je kulturno podeljen na tri dela:

■ Oblast Gornje Volge - od izvora reke Volge u Tverskoj oblasti do ušća reke Oke u Nižnjem Novgorodu,
■ Srednja Volga - od ušća reke Oke do ušća reke Kame južno od Kazanja,
■ Oblast Donje Volge - od ušća reke Kame do delte Volge u Kaspijskom moru, u Astrahanskoj oblasti.

Geografske granice regiona su nejasne, a termin „Volga region” se koristi za označavanje pre svega srednjeg i donjeg dela, koji su uključeni u Volški federalni okrug i „Volški ekonomski region”.

Geografija[uredi | uredi izvor]

Regija Volge je skoro u potpunosti unutar Istočnoevropske ravnice, sa uočljivom razlikom u kontrastu između uzvišene zapadne strane koja prikazuje Volšku visoravan i istočne strane poznate kao Transvolga (ruski: Zavolžьe, Zavolžje). Potonji se sastoji od uzvišene Visoke Transvolge i nizije Niske Transvolge. Region Idel-Ural, skup od šest federalnih subjekata između reke Volge i Uralskih planina, generalno se smatra delom Povolške oblasti, iako reka ne protiče kroz svaku od njih. Idel-Ural se nalazi unutar velikog severozapadnog ispupčenja sliva reke Volge, uključujući brojne pritoke kao što je reka Malaja Kokšaga. Takođe uključuje pritoke, kao što je reka Belaja koja se spaja sa rekom Kamom, pritokom Volge.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Prema različitim izvorima, region je uglavnom bio naseljen slovenskim, turskim i vikinškim narodom.^[2]^[3] Povolgožje je odigralo važnu ulogu u nastanku Ruskog kaganata. Reku Volgu su koristili uglavnom trgovci iz orijentalnog i vikinškog sveta.^[4]

Stanovništvo[uredi | uredi izvor]

Region je dom velikom delu ruskog stanovništva, a glavni gradovi Jaroslavlj, Kostroma, Nižnji Novgorod, Čeboksari, Kazanj, Uljanovsk, Toljati, Samara, Saratov, Volgograd i Astrahanj se nalaze direktno na reci Volgi. Ostali veći gradovi na pritokama Volge su Rjazanj, Dzeržinsk, Kaluga i Orel na reci Oki, Penza na reci Suri, Perm i Naberežnije Čelni na reci Kami, Joškar Ola na reci Malaja Kokšaga i Dimitrovgrad na reci Boljšoj Čeremšan.

Glavni gradovi koji se nalaze na pritokama Volge uključuju i Moskvu, najveći grad i glavni grad Rusije, na reci Moskvi, pritoci reke Oke. Kirov se nalazi na reci Vjatki, a Ufa, Sterlitamak i Salavat na reci Beloj, obe pritoke reke Kame.

Povezano[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

^ Povolzhie^{[mrtva veza]} Velika Sovjetska enciklopedija
^ Collins, Roger (2010), „The Carolingian regime”, Early Medieval Europe 300–1000, Macmillan Education UK, str. 300—317, ISBN 978-0-230-00673-7, doi:10.1007/978-1-137-01428-3_17, Pristupljeno 2020-05-11
^ Bukharaev, Ravilʹ. (2006). Tatarstan : a 'can-do' culture: President Mintimer Shaimiev and the power of common sense. Folkestone, UK: Global Oriental. str. 186. ISBN 978-90-04-21355-5. OCLC 754773689.
^ Langer, Lawrence N. (2010). Historical dictionary of medieval Russia. Scarecrow Press. str. 185. ISBN 978-0-8108-6618-8. OCLC 1030397561.

55° 00′ 00″ S; 50° 00′ 00″ I / 55.0000° S; 50.0000° I

[1] Povolzhie^{[mrtva veza]} Velika Sovjetska enciklopedija

[2] Collins, Roger (2010), „The Carolingian regime”, Early Medieval Europe 300–1000, Macmillan Education UK, str. 300—317, ISBN 978-0-230-00673-7, doi:10.1007/978-1-137-01428-3_17, Pristupljeno 2020-05-11

[3] Bukharaev, Ravilʹ. (2006). Tatarstan : a 'can-do' culture: President Mintimer Shaimiev and the power of common sense. Folkestone, UK: Global Oriental. str. 186. ISBN 978-90-04-21355-5. OCLC 754773689.

[4] Langer, Lawrence N. (2010). Historical dictionary of medieval Russia. Scarecrow Press. str. 185. ISBN 978-0-8108-6618-8. OCLC 1030397561.

[1]

[2]

[3]

[4]