Poneš
Poneš | |
---|---|
Administrativni podaci | |
Država | Srbija |
Autonomna pokrajina | Kosovo i Metohija |
Upravni okrug | Kosovskopomoravski |
Opština | Gnjilane |
Geografske karakteristike | |
Koordinate | 42° 29′ 25″ S; 21° 22′ 26″ I / 42.49028° S; 21.37389° I |
Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
Aps. visina | 616 m |
Ostali podaci | |
Registarska oznaka | GL |
Poneš (alb. Ponesh[1] ili Poneshi) je selo u opštini Gnjilane, u Kosovskopomoravskom okrugu, Kosovo i Metohija, Srbija.
Atar naselja se nalazi na teritoriji katastarske opštine Poneš. Selo je na kosama oko Poneškog potoka, a u podnožju poneške Čuke[a][2]. Vodu za piće dobija iz česama i bunara. Topografski su nazivi za njive: Letevce, Palevo, Orma, Iskrut, Stupovi, Drum, Garevine, Smilje; za šumu: Kriva Padina, Gradište.[3]
Selo je razbijenog tipa. Deli se na tri mahale: Museljačku, Markovačku ili Arnautsku i Muadžersku mahalu. Između prvih dveju mahala je razdaljina nešto više od 100 m a Muadžerska mahala je pored Brasaljske reke na 1,5 km udaljena od glavnog dela sela.[3]
Istorija
[uredi | uredi izvor]Poneš je staro selo. U povelji cara Dušana 1348. godine pominje se pod imenom Poniša ou Morave (?) (Пониша[4] оу Моравѣ) sa vlaškim stanovništvom. U putopisu Kuripešića iz 1530. godine pominje se pod imenom Gornji Poneš (Ober Ponesha). U osmansko vreme, selo je bilo oslobođeno nameta, po legendi zato što je jedan mladić opravio kola sultana Bajazita — nameti su ponovo uvedeni u vreme sultana Abdul Hamida.[5] U popisu iz 1912. godine navodi se da u selu ima 54 srpska domaćinstva.[6] Na vrhu Čuke se nalazi grad u ruševinama[4], zvani Gradište ili Kaljaja.[3]
Geografija
[uredi | uredi izvor]Iznad sela izdiže se Poneška čuka, kupasto uzvišenje vulkanskog porekla. Poneška čuka nalazi se pored magistralnog puta Priština-Gnjilane, udaljena 8 km zapadno od Gnjilana, sedišta opštine kojoj pripada selo Poneš. Njena apsolutna visina iznosi 839 m, relativna visina 140 m, dok je u osnovi široka oko 800 m. Ima simetrične strane sa blagim nagibom padina, a izgrađena je od latita. Latiti se ovde javljaju kao izlivi na rasednoj granici gornjojurskih i gornjokrednih sedimenata.
Latiti su sveže i čvrste stene holokristalasto-porfirske strukture sa čestim uklopcima sedimentnih stena jure i krede. Izgrađeni su od kalijskog feldspata, plagioklasa, monokličnog piroksena i biotita. Fenokristal je sanidin koji uklapa zrna andezina. Severozapadno i zapadno od Poneške čuke izlivene su veće mase trahita i trahitskih breča. Procena je da je starost vulkanske strukture Poneška čuka srednje-oligocenska.[7]
Demografija
[uredi | uredi izvor]Naselje ima albansku etničku većinu.
Demografija[8] | ||
---|---|---|
Godina | Stanovnika | |
1948. | 889 | |
1953. | 998 | |
1961. | 1.197 | |
1971. | 1.438 | |
1981. | 1.409 | |
1991. | 1.342 |
Poreklo stanovništva po rodovima
[uredi | uredi izvor]Podaci iz 1931. godine[3][11]:
Srpski rodovi:
- Museljaci (39 kuće). (Museljaci 23 kuće i Zozići 16 kuće, slave Đurđic), starinci „od fet” (od Kosovske bitke). Prezime im je došlo, kažu, što su nekad njihovi preci dobili muselimstvo (starešinstvo u nahiji) kao nagradu što su kod svog sela opravili polomljena kola nekoj turskoj carici kad je išla na Kosovo da vidi Muratov grob. Uveravaju da su imali i ferman o svom muselimstvu i da su ga 1911. godine dali carskim doglavnicima da ga predadu caru kad je bio na Kosovu. Ferman im više nije vraćen.
- Dininci (2 kuće, slave Sv. Arhanđela), doseljeni iz Dobrotina kod Lipljana oko 1760. godine.
- Stamenkovci (4 kuće, slave Sv. Nikolu), doseljeni iz Vrbice oko 1830. godine.
- Labljanci (3 kuće, slave Sv. Petku), doseljeni iz Labljana oko 1885. godine.
- Livočani (1 kuća, slave Sv. Arhanđela), domaćin kuće doseljen iz roda Prokišića u Gornjem Livoču, kod kojih je bio „doveden” (pastorak).
Arbanaški rodovi:
- Doseljeni iz severne Albanije, pre nego što su doseljeni u ovo selo, živeli su u okolini Skoplja, da bi se potom doselili u Cernicu i odatle se preselili u Poneš oko 1810. godine. Ukupno ih je bilo 30 kuća, od fisa Šalje.
Arbanaški muhadžirski rodovi, doseljeni 1878. godine:
Galerija
[uredi | uredi izvor]-
Poneš, 2016.
-
Poneš, 2016.
-
Brda iznad Poneša
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Napomene
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Gllama Arhivirano na sajtu Wayback Machine (13. februar 2019) galabri.com (jezik: albanski)
- ^ Poneška Čuka mapcarta.com (jezik: engleski)
- ^ a b v g Atanasije Urošević — Novobrdska Kriva reka, strana 65 i 66 (Naselja i poreklo stanovništva (knjiga 32) — Srpski etnografksi zbornik (knjiga LX), Beograd 1951.)[1]
- ^ a b PONES (in the Middle Ages Ponisa, Gnjilane): 1. ruins of a church on the site called Letovac; 2. remains of a church in the present-day Orthodox cemetery; 3. old ruins of a fortress, above the village.[2][3] (jezik: engleski)
- ^ "Politika", 6. avg. 1939
- ^ Đorđe Mikić — Društvene i ekonomske prilike kosovskih Srba u XIX i početkom XX veka – Od čifčijstva do bankarstva, strana 214 (Posebna izdanja (knjiga DLXXXVIII) — Srpska akademija i umetnosti, Beograd 1988.)[4][mrtva veza]
- ^ „Paleovulkanski reljef Kosova i Metohije - Paleovulkanski reljef Kosova i Metohije”.
- ^ Savezni zavod za statistiku i evidenciju FNRJ i SFRJ: Popis stanovništva 1948, 1953, 1961, 1971, 1981. i 1991. godine.
- ^ Popis stanovništva (po srpskim podacima) pop-stat.mashke.org (jezik: srpski) (jezik: albanski)
- ^ Popis stanovništva (po kosovskim podacima) pop-stat.mashke.org (jezik: albanski) (jezik: srpski)
- ^ Poreklo prezimena, selo Poneš (Gnjilane) www.poreklo.rs
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Poneš — video iz vazduha youtube.com
- RTK - Meštani Poneša pamte bolja vremena (12.01.2018) rtklive.com (jezik: srpski)