Pređi na sadržaj

Razvoj svetskog rekorda na 200 metara za muškarce

S Vikipedije, slobodne enciklopedije

Svetski rekordi u disciplini trčanja na 200 metara u muškoj konkurenciji, koje IAAF zvanično priznaje, vode se od 1952. godine. Prvi rekordi su mereni ručno (štopericom). Do 1975. IAAF je priznavao za rekorde rezultate koji su se postizani na 200 m i 220 jardi. Rezultat na 220 jardi je obeležavan sa u (jardi).

Od 1975. IAAF priznaje rezultate merene ručno i elekronskim putem za discipline trčanja na 100, 200 i 400 metara. Od 1. januara, 1977, IAAF za ove disciline prznaje samo rezultate merene elektronskim putem i prikazanom vremenu na stotinke sekunde.

Prvi svetski rekordder na 200 metara čiji je rezultat 1952. ratifikovan od IAAF bio je Endi Stanfild u vremenu 20,6.

Da danas (1.8.2020.) IAAF je ratifikovao ukupno 24 svetska rekorda u muškoj konkurnjmciji.

Rekordi 1951—1976

[uredi | uredi izvor]
Vreme Vetar Elekronski Atletičar Zemlja Mesto Datum
20,6 Endi Stanfild  Sjedinjene Države Los Anđeles, SAD 28. jul 1952.[1]
20,6 0,0 Tejn Bejker  Sjedinjene Države Bejkersfild, SAD 23. jun 1956.[1]
20,6 20,75 Bobi Džo Morou  Sjedinjene Države Melburn, Australija 27. novembar 1956.[1]
20,6 Manfred Germar  Zapadna Nemačka Vupertal, Zapadna Nemačka 1. oktobar 1958.[1]
20,6y −1,6 Rej Norton  Sjedinjene Države Berkli, SAD 19. mart 1960.[1]
20,6 Rej Norton  Sjedinjene Države Filadelfija, SAD 30. april 1960.[1]
20,5y Piter Radford  Velika Britanija Vulverhempton, Ujedinjeno Kraljevstvo 28. maj 1960.[1]
20,5 0,0 20,75 Stoun Džonson  Sjedinjene Države Stanfird, SAD 2. jul 1960.[1]
20,5 0,0 Rej Norton  Sjedinjene Države Stanfird, SAD 2. jul 1960.[1]
20,5 20,65 Livio Beruti  Italija Rim, Italija 3. septembar 1960.[1]
20,5 20,62 Livio Beruti  Italija Rim, Italija 3. septembar 1960.[1]
20,5y −1,1 20,67 Pol Drejton  Sjedinjene Države Volnat, SAD 23. jun 1962.[1]
20,3y −0,1 Henri Kar  Sjedinjene Države Tempi, SAD 23. mart 1963.[1]
20.2y 0.5 Henri Kar  Sjedinjene Države Tempi, SAD 4. april 1964.[1]
20,0y 0,0 Tomi Smit  Sjedinjene Države Sakramento, SAD 11. jun 1968.[1]
19,8 0,9 19,83 Tomi Smit  Sjedinjene Države Meksiko Siti, Meksiko 16. oktobar 1968.[1]
19,8 0,9 19,86 Don Kvori  Jamajka Kali, Kolumbija 3. avgust 1971.[1]
19,8+ 1,3 Don Kvori  Jamajka Judžin, SAD 7. jun 1975.[1]

(+) znak plus označava postignuto vreme na 200 metara tokom duže trke.

Rezultat Džon Karlos od 19,7 sekundi (19,92 elektronski) (vetar 1,9 m/s), postignut na Letnjim olimpijskim igrama 1968. nije ratifikovan kao svetski rekord jer je Karlos nosio sprinterice sa dužim kramponima koje nisu bile propisane kao zvanična obuća.

Rekordi od 1977.

[uredi | uredi izvor]

Tomi Smit je na Olimpijski igrama 1968. u Meksiko Sitiju (velika nadmorska visina) postigao najbrže vreme na 200 metara mereno elektronski do tada.

Vreme Vetar Atletičar Zemlja Mesto Datum Trajanje
19,83 0,9 Tomi Smit  Sjedinjene Države Meksiko Siti, Meksiko 16. oktobar 1968.[1] 10 godina i 331 dan
19,72 1.8 Pjetro Menea  Italija Meksiko Siti, Meksiko 12. septembar 1979.[1] 16 godina i 285 dana
19,66 1,7 Majkl Džonson  Sjedinjene Države Atlanta, SAD 23. jun 1996,[1] 39 dana
19,32 0,4 Majkl Džonson  Sjedinjene Države Atlanta, SAD 1. avgust 1996,[1] 12 godina i 19 dana
19,30 −0,9 Jusejn Bolt  Jamajka Peking, Kina 20. avgust 2008.[1] 1 godina i 0 dana
19,19 −0,3 Jusejn Bolt  Jamajka Berlin, Nemačka 20. avgust 2009.[2] 15 godina i 128 dana

Najbolje rezultate merene ručno (na maloj visini) postigli su 20,00 Valerij Borzov u Minhenu 1972, zatim 19,96 (Pjetro Menea, 1980), 19,75 (Karl Luis, 1983) i 19,73 (Majkl Marš, 1992), pre nego što Majkl Džonson postigao 19,66 1996. godine.

Vidi još

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ a b v g d đ e ž z i j k l lj m n nj o p r s t ć „12th IAAF World Championships In Athletics: IAAF Statistics Handbook. Berlin 2009.” (PDF). Monte Carlo: IAAF Media & Public Relations Department. 2009. str. 546, 547. Arhivirano iz originala (pdf) 3. 8. 2011. g. Pristupljeno 31. 12. 2014. 
  2. ^ „World records set at Berlin World Championships have been ratified”. IAAF. 20. 9. 2009. Pristupljeno 31. 12. 2010.