Pređi na sadržaj

Spisak toponima nazvanih po Srbima

Dodaj veze
S Vikipedije, slobodne enciklopedije

Spisak toponima nazvanih po Srbima sadrži imena naseljenih mjesta, (gradova i sela), nenaseljenih predjela, hidronima (rijeka i jezera), planina itd. širom svijeta, koji svoje ime temelje u imenu naroda Srbi. Takođe, spisak sadrži i one toponime koji se mogu povezati sa etnonimom Srbi. Spisak je podijeljen prema određenim makroregionima ili kontinetima, te državama, u zavisnosti od koncetracije broja toponima.

Jugoistočna Evropa[uredi | uredi izvor]

Na prostoru bivše Jugoslavije, Albanije, Grčke i Bugarske postoji preko 90 toponima nazvanih po Srbima. Izuzev nekoliko drevnih naselja u Panoniji (npr. Serbinum, Serbetijum), za većinu ostalih toponima zvanična nauka nema dileme da je korijen riječi izveden od etnonima za balkanske Srbe.[1]

Južnoslovenske zemlje[uredi | uredi izvor]

Grčka i Albanija[uredi | uredi izvor]

Sjeverna i centralna Evropa[uredi | uredi izvor]

U sjevernoj i centralnoj Evropi, uključujući i cijeli pribaltik, postoje brojni toponimi sa korijenom u imenu „srb” (serb, sorb). U većini slučajeva etimolozi se slažu da su ti toponimi imena dobila po precima današnjih Lužičkih Srba.[5][6][7] Izuzetak čine neka mjesta u istočnom pribaltiku, gdje su mišljenja etimologa donekle podijeljenja, kao i toponimi u Slovačkoj[8], Mađarskoj[9], te nekim djelovima Češke, za koje se tvrdi da nazivi potiču po precima balkanskih Srba.

Skandinavija[uredi | uredi izvor]

  • Serbe crkva[10] — crkva u opštini Renesej, okrug Rogaland, Norveška;
  • Serbi (Vestra Jetaland) — naselje u opštini Falćeping, okrugu Vestra Jetaland, Švedska;
    • Serbi Kirka — crkva i crkvena parohija Švedske crkve sa sjedištem u naselju Serbi;
    • Serbi distrikt u Vestra Jetalandu — distrikt u opštini Falćeping, okrugu Vestra Jetaland, Švedska;
  • Serbi (Eland) — naselje u opštini Borjholm, na ostrvu Eland, okrugu Kalmar, Švedska;
  • Serbi (Esterjetland) — (do 1791) bivša crkvena parohija blizu naselja Vifolka u opštini Mjelbi, okrug Esterjetland, Švedska;
  • Serbi (Erebro) — naselje u opštini Erebro, okrug Nerke, Švedska;
  • Serbi (Norbios) — dvorac u naselju Norbios, opština Erebro, okrug Nerke, Švedska;
  • Serbi (Ronebi) — naselje u opštini Ronebi, okrug Blećinge, Švedska;
  • Serbi (Skanija) — naselje u opštini Hesleholm, okrugu Skanija, Švedska;
    • Serbi (eparhija Lund) — crkva i bivša crkvena parohija (do 2006) Švedske crkve, u naselju Serbi;
    • Serbi distrikt u Skaniji — distrikt u opštini Heslehol, okrugu Skanija, Švedska;
    • Serbi — bivša opština (do 1951) u okrugu Skanija, sa sjedištem u naselju Serbi Soken;
  • Serbi (Skaraborg) — naselje i opština u okrugu Skaraborg, Švedska;
  • Serbi (Torsoker) — dvorac u naselju Torsoker, opština Gnesta, okrug Sedermanland, Švedska;
  • Serbi (Treleborg) — naselje u parohiji Anderslev, opština Treleborg, okrug Skanija, Švedska;
  • Serbi (Felingsbro), poznat i kao Serbiholm — dvorac u naselju Felingsbro, opština Lindesberg, okrug Vestmanland, Švedska;
  • Serbijengen — naselje u opštini Erebro, okrug Nerke, Švedska;
  • Serbilung — (do 2015) bivše naselje u parohiji Anderslev, opština Treleborg, okrug Skanija, Švedska;
  • Serbin (Boden) — naselje u opštini Boden, okrug Nurboten, Švedska;
  • Serbin (Umea) — selo u opštini Umea, u okrugu Vesternboten, Švedska;
  • Serbo (Norveška) — selo u Reneseju, u Ragalandu, Norveška;

Njemačka[uredi | uredi izvor]

  • Serba ili Zerba — naselje i opština u Tiringiji;
  • Serbah — rječica u Hesenu, pritoka Aubaha;
  • Serbike (tokom srednjeg vijeka), kasnije poznato kao Corbiker (Zörbigker), danas Cobiker (Miheln)[11] — napušteno selo u okrugu Zale u Saksonija-Anhalt;
  • Serbici, poznati i kao Surbici, danas Cerbig[12] — grad u Saksoniji-Anhalt;
  • Serbski Budesteci, kasnije Budestece, danas Grospostvic — varošica u Saksoniji;
  • Srbice (Videmar) — naselje u opštini Videmar, Saksonija;
  • Srbice (Treben) — naselje u opštini Treben, Tiringija;
  • Srbište (Anhalt) ili Cerbst — grad u Saksoniji-Anhalt;
  • Srbov, te (od 13. vijeka) poznato i kao Surbov, Sorben, Sorabi, danas Corbau (Miheln)[13] — napuštano selo u opštini Miheln (Gajzeltal), okrugu Merzeburg-Kverfurt, Saksonija-Anhalt;
  • Sorbici u 9. vijeku , kasnije Zurbici, danas Cerbig[14] — grad u okrugu Anhalt-Biterfeld, Saksonija-Anhalt;
  • Sorba u 11. vijeku, danas Corbau[15] — opština u okrugu Burgenland, Saksonija-Anhalt;

Švajcarska[uredi | uredi izvor]

Poljska[uredi | uredi izvor]

Pribaltik[uredi | uredi izvor]

Češka[uredi | uredi izvor]

Slovačka[uredi | uredi izvor]

  • Srbova ili Sarbova, danas Šarbov — naseljeno mjesto u okrugu Svidnjik, Prešovski kraj;
  • Osrbljanka — potok u jugozapadnom dijelu okruga Brezno;
  • Osrblje — naseljeno mjesto u okrugu Brezno, Banskobistrički kraj;

Mađarska[uredi | uredi izvor]

  • Srbograd, danas Šarbogard — grad u županiji Fejer;
  • Srpska Varoš, danas Taban — dio grada Budima;
  • Srpska Boja ili Rac Boja — danas Nemetbolja
  • Srpska Mečka ili Rac Mečka — selo u Baranjskoj županiji;
  • Srpska Reka, danas Sarberek — dio grada Tatabanja;
  • Srpski Almaš, poznat i kao Racalmaš ili Rac Almaš — naselje u okviru Peštanske županije;
  • Srpski Garčin ili Rac Garčin — selo Baranjskoj županiji;
  • Srpski Kovin[18], poznat i kao Rackeve ili Rac Keve — naseljeno mesto u Peštanskoj županiji;
  • Srpski Kozar ili Rac Kozar — selo u Baranjskoj županiji;
  • Srpski Krstur, poznat i kao Rackerestur, Rac Kerestur i Rac Krstur — naselje u okviru Fejer županije;
  • Srpski Potok, danas Sarberki Patak — potok na zapadu Mađarske, pritoka Velike Krke, sliv Mure;
  • Srpski Titoš — selo u Baranjskoj županiji;
  • Srpski Čanad, danas Čanad — selo u blizini Makoa, županija Čongrad.

Istočna Evropa[uredi | uredi izvor]

Većina toponima nazvanih po Srbima u istočnoj Evropi, imena su dobila nakon srpskih migracija tokom XVII i XVIII vijeka,[19][20] iako su srpske migracije bilježene i ranije (od XV vijeka). Srbi su tad podjednako migrirali i u Panoniju, Transilvaniju, ali su (zajedno sa Vlasima) prelazili i preko Karpata pa su naselili neke krajeve današnje Ukrajine i Rusije.[21][22][23]

Rumunija i Moldavija[uredi | uredi izvor]

Ukrajina[uredi | uredi izvor]

Rusija[uredi | uredi izvor]

  • Serbilovo — selo u Gavrilovoposadskom rejone, Ivanovska oblast;
  • Serbin (Krasnodar) — manje selo u Slavjanskom rejone, Krasnodarskoga Pokrajina;
  • Serbin Gorici — selo u Sonkovskom rejone, Tverska oblast;
  • Serbinka — zaseok u ataru sela Nižnji Terebuž, Ščigrovski rejon, Kurska oblast;
  • Serbino — selo u Pljuškom rejonu, Pskovska oblast;
  • Serbišino — selo u Nevjanskom gradskom okrugu, Sverdlovska oblast;

Azija[uredi | uredi izvor]

Kavkaz[uredi | uredi izvor]

  • Sarbevi — naseljeno mjesto u Gruziji;

Turska[uredi | uredi izvor]

  • Grad Srba ili Gordoservon — drevni grad u Bitiniji, spominje se u vizantijskim zapisima 680. godine;
  • Saribelen[24] — selo u okrugu Kaš, vilajetu Anadolija;
  • Serban (Čorum) — selo u vilajetu Čorum;
  • Sirbašmak (Samsun) (doslovno: „Srbi prelaze”) — naselje u okrugu Vezirkopru, vilajet Samsun;
  • Sirbasan (Kars) (doslovno: „Srbi misle”) — selu u okrugu Sarikamiš, vilajetu Kars;
  • Sirbeli Mahalesi Muhtarliki (doslovno: „Srpski seoski knez”) — dio naselja Savčili Budžukoba, vilajet Kaman;
  • Sirpi — dio naselja Atašehir, u Istanbulu;
  • Sirpsindigi (doslovno: „Mjesto uništenja Srba”) — danas Akbunar, ili Sarajkpinar, vilajet Jedrene;
  • Sirpsindigi — centralni dio naselja Jenibosna, u okrugu Bahčelievler, u Istanbulu;

Izrael[uredi | uredi izvor]

Kina[uredi | uredi izvor]

Serba je naziv jednog bivšeg okruga, Serba (Sičuan), u Tibetanskom autonomnom okrugu Gardze, koji je u sastavu kineske provincije Sičuan (danas dio okruga Sertar), kao i jednog drevnog naroda na Tibetu. Prema legendi, ovaj bivši okrug u davna vremena bio je naseljen narodom Serba (narod) kojim je vladao mitološki Geser.[25] Na lokalnom jeziku, naziv okruga doslovno znači „Zlatni nivo”. Danas postoji više naučnih teorija o porijeklu tog naroda, a najprihvatljivija je ona da su to bila plemena tibetanskog porijekla.[26] Postoje mišljenja i da su narod Serba bili preci modernih Šerpasa, ali etimologija Šerpasa glasi „narod sa istoka”, što dodatno zbunjuje naučnike.[27] Povezanost naroda Serba sa balkanskim Srbima u ozbiljnim naučnim krugovima je odbačena.

Amerika[uredi | uredi izvor]

Kanada[uredi | uredi izvor]

Sjedinjene Države[uredi | uredi izvor]

Okeanija[uredi | uredi izvor]

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Stevo Ćosović: „Rječnik srpskog imena”, Prosveta, Novi Sad 1994. godine
  2. ^ "Branik", Novi Sad 3. septembar 1898.
  3. ^ «δύο Σερβιανά κοντά στήν περιοχή των Ιωαννίνων. Όλες αυτές οί ονομασίες χωριών της κυρίως Ελλάδας πού παράγονται άπ' τό Σέρβος ή απλώς έχοντάς το ως πρώτο συνθετικό, έρχονται νά επιβεβαιώσουν τό γεγονός.», Εγκατάσταση και παρουσία Σλάβων στη βυζαντινή Μ. Ασία, Ηλιάδη, Αμαλία Κ.
  4. ^ Konstantin Porfirogenit: De administrando imperio, sredina X vijeka
  5. ^ Niderle 1956, str. 111, 112.
  6. ^ Niderle 2001.
  7. ^ Lewaszkiewicz 2014, str. 41.
  8. ^ The Pride of Komarno
  9. ^ Stojan Vujičić, Srbi u Budimu i Pešti, Budimpešta, 1997.
  10. ^ Kvitrud Arne: Stavangers middelaldergeografi : betraktninger om kongens gård og odelskirke i Stavanger, Ætt og heim : lokalhistorisk årbok for Rogaland, 2013.
  11. ^ Steffan Bruns: Ortschronik Möckerling, Zöbigker (Sachsen-Anhalt, Saalekreis, Geiseltal), mit dem Ortsfamilienbuch der Gemeinden. Vollständige Auswertung der Kirchenbücher für die Jahre 1647 - 1703. . Plaidt: Cardamin. 2014. ISBN 978-3-86424-192-5.  Nedostaje ili je prazan parametar |title= (pomoć)
  12. ^ Karlheinz Blaschke, Uwe Ulrich Jäschke: Kursächsischer Ämteratlas. Leipzig. . 2009. ISBN 978-3-937386-14-0.  Nedostaje ili je prazan parametar |title= (pomoć); S. 56 f.
  13. ^ Ernst Eichler (2009), Die slawischen Ortsnamen zwischen Saale und Neiße (na jeziku: nemački), IV, Bautzen: Domowina-Verlag, p. 127, ISBN 978-3-7420-1716-1 
  14. ^ Ernst Eichler (2009), Die slawischen Ortsnamen zwischen Saale und Neiße (na jeziku: nemački), IV, Bautzen: Domowina-Verlag, p. 128, ISBN 978-3-7420-1716-1 
  15. ^ Ernst Eichler (2009), Die slawischen Ortsnamen zwischen Saale und Neiße (na jeziku: nemački), IV, Bautzen: Domowina-Verlag, pp. 127f., ISBN 978-3-7420-1716-1 
  16. ^ Dr F. Lorentz "Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem". ISBN 978-83-60437-22-3. ISBN 978-83-60437-22-3
  17. ^ Zvanični sajt sela Sarbsk u Poljskoj
  18. ^ Mata Kosovac: "Srpska pravoslavna Mitropolija karlovačka po podacima iz 1905. godine", Karlovci 1910.
  19. ^ Enciklopedija Jugoslavije, 2. izdanje
  20. ^ Vojna enciklopedija, Beograd, 1972.
  21. ^ Эnciklopedičeskiй slovarь Brokgauza i Efrona (jezik: ruski)
  22. ^ Volosti, Važneйšie seleniя evropeйskoй Rossii, Sankt-Peterburg 1886.
  23. ^ KorrespodenT.net: Kabmin nazval goroda Donbassa, podkontrolьnыe separatistam
  24. ^ Sözlerin Soyağacı: Çağdaş Türkçenin Etimolojik Sözlüğü. (Stammbaum der Wörter: Ein etymologisches Wörterbuch des gegenwärtigen Türkisch). 2007.
  25. ^ unesco: Gesar epic tradition
  26. ^ „Traditionelle tibetische Wohnhäuser in Sêrba”. Arhivirano iz originala 23. 01. 2016. g. Pristupljeno 16. 06. 2017. 
  27. ^ Sêrba — na kineskoj onlajn enciklopediji Baidu
  28. ^ Statistik zu Serb (jezik: nemački)
  29. ^ Näheres zum Gipfel Serb(jezik: nemački)
  30. ^ Geologie beim Serb
  31. ^ Serbin, Texas from the Handbook of Texas Online
  32. ^ Wends from the Handbook of Texas Online
  33. ^ „Servia, Indiana”. Geographic Names Information System. United States Geological Survey. Pristupljeno 2016-07-05. 
  34. ^ „Wabash County”. Jim Forte Postal History. Pristupljeno 11. 07. 2016. 
  35. ^ Meany, Edmond S. (1923). Origin of Washington geographic names. Seattle: University of Washington Press. str. 267. 
  36. ^ Braxton County, West Virginia General Highway Map (PDF) (Mapa). West Virginia Department of Transportation. 2011. str. 2. Arhivirano iz originala (PDF) 25. 04. 2012. g. Pristupljeno 30. 12. 2011. 

Literatura[uredi | uredi izvor]

  • Bibliotheque Nationale de France, Inv. br. B. 1131 (Paris, République française)
  • Više autora: „Srpski duhovni prostor”, Banja Luka - Srpsko Sarajevo, 1999. godine
  • Vujić, Sava S. - Basarić, Bogdan M. Severni Srbi (ne)zaboravljeni narod, Beograd, 1998.
  • Gkoutzioukostas, Andreas. „Judges of the velum and judges of the hippodrome in Thessalonike”. Arhivirano iz originala 02. 04. 2015. g. Pristupljeno 18. 06. 2017. 
  • David Rumsey Historical Map Collection: „Atlas historique et geographique de la Grece et de l'Italie” (L'Empire Romain d'Orient et le Royaume des Lombards 553 a 774), Houze, Antoine Philippe, 1844
  • Erdeljanovich.J.: „O naseljavanju Slovena u Maloj Aziji i Siriji od VII do X veka” Glasnik geografskog drushtva vol. VI 1921 pp. 189
  • Ernst Eichler: Die slawischen Ortsnamen zwischen Saale und Neiße, Domowina-Verlag, Bautzen, IV, 2019. ISBN=978-3-7420-1716-1
  • Živković, Tibor (2002). Južni Sloveni pod vizantijskom vlašću 600-1025 (South Slavs under the Byzantine Rule 600-1025). Beograd: Istorijski institut SANU, Službeni glasnik. 
  • Živković, Tibor (2008). Forging unity: The South Slavs between East and West 550-1150. Belgrade: The Institute of History, Čigoja štampa. 
  • Janković, Đorđe. „Pogreb Srba u ranom srednjem veku“, referat na VI međunarodnom kongresu slovenske arheologije, Novgorod, 1996. (preliminarna sinteza o srpskim gromilama)
  • Janković, Đorđe. „Gromile Srba u svetlu nekih drugih podataka“, odeljak iz knjige Srpske gromile, 1998.
  • Jeremić, Nikola : Srpska zemlja Bojka, Zemun, 1993.
  • Jireček, Konstantin (1911), Geschichte der Serben (na jeziku: nemačkom), F.A. Perthes 
  • Kostić, Lazo M. : O srpskom imenu, Srbinje - Novi Sad, 2000.
  • Lequien, M.: „Oriens Christianus” I, (1740). str. 659—660
  • Lubor Niederle: „Slovanske starozhitnosti” Dilu II,Svazek pp. 389—399; pp. 444—446
  • Micotky, J.: „Otiorum Chroate”, Vol. I, Budapest, (1806). str. 89-112
  • Museu Marítim de Barcelona, Inv. br. 3236 (Barcelona, Reino de España)
  • Novaković, Relja : Baltički Sloveni u Beogradu i Srbiji, Beograd, 1985.
  • Novaković, Relja : Još o poreklu Srba, Beograd, 1992.
  • Novaković, Relja : Srbi, Beograd, 1993.
  • Novaković, Relja : Srbi i njihovi pradavni srodnici, Beograd, 2000.
  • Oaks, Dumbarton (2005). Catalogue of Byzantine Seals at Dumbarton Oaks and in the Fogg Museum of Art: The East (continued), Constantinople and environs, unknown locations, addenda, uncertain readings. Dumbarton Oaks. str. 16, 171, 173, 176, 183. ISBN 978-0-88402-309-8. 
  • Ostrogorski,G.: „Bizantisko-Juzhnoslovenski odnosi”, Enciklopedija Jugoslavije 1,Zagreb 1955,pp. 591—599
  • Petković, Živko D. : Prve pojave srpskog imena, Beograd, 1996.
  • Petrović, Aleksandar M.: Kratka arheografija Srba, Novi Sad, 1994.
  • R. Ambrogio, Nomi d'Italia. Origine e significato dei nomi geografici e di tutti i comuni (Novariae: Istituto Geografico De Agostini, 2009)
  • Ramsay, W. M: „The Historical Geography Of Asia Minor”, London, (1890). str. 183. str. 210
  • Samardžić, Radovan; Duškov, Milan (1993). Serbs in European civilization. Nova. ISBN 978-86-7583-015-3. 
  • Stanojević, Stanoje. „Istorija Srba, Hrvata i Slovenaca”. Projekat Rastko. 
  • Statistički godišnjak Republike Srpske, 2009: Pregled po opštinama” (PDF). Republički zavod za statistiku RS. Pristupljeno 23. 1. 2013.
  • Steffan Bruns: Ortschronik Möckerling, Zöbigker (Sachsen-Anhalt, Saalekreis, Geiseltal), mit dem Ortsfamilienbuch der Gemeinden. Vollständige Auswertung der Kirchenbücher für die Jahre 1647 - 1703. . Plaidt: Cardamina. 2014. ISBN 978-3-86424-192-5.  Nedostaje ili je prazan parametar |title= (pomoć)
  • The Society for Nordish Physical Anthropology: The Living Slavs
  • Ćirković, Sima M. (2004). The Serbs. Wiley-Blackwell. ISBN 978-0-631-20471-8. 
  • Ćorović, Vladimir (1941). „Istorija srpskog naroda (Istorija srpskog naroda)”. (Internet, 2001). Projekat Rastko: Biblioteka srpske kulture; Projekat Rastko: Biblioteka srpske kulture. 
  • Ćosović Stevo: „Rječnik srpskog imena”, Prosveta, Novi Sad 1994. godine
  • Šebek, Lazar : Stari Srbi, Serbi sveske 2, Izdavač: Krim, Beograd, Ložionička 4.
  • William Mitchell Ramsay: „Hellespontus and Bithynia”, Royal Geographical Society, London (United Kingdom of Great Britain and Ireland: 1801-1927), 1890
  • Wassiliou-Seibt, Alexandra-Kyriaki (2012). „Der Familienname Serblias und seine Träger in Byzanz. Eine prosopographisch-sigillographische Studie”. Ur.: Cheynet, Jean-Claude; Sode, Claudia. Studies in Byzantine Sigillography (na jeziku: German). Walter de Gruyter. str. 35—55. ISBN 978-3-11-027114-0. 
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Списак_топонима_названих_по_Србима&oldid=27801497”