Na olimpijskom turniru učestvovalo je ukupno 10 reprezentacija, a takmičenje se odvijalo u dve faze. U prvoj fazi ekipe su bile podeljene u tri grupe, a po dve prvoplasirane iz svake grupe plasirale su se u finalnu fazu. Reprezentacija Sovjetskog Saveza debitovala je na Zimskim olimpijskim igrama i sa maksimalnih 7 pobeda osvojila prvu olimpijsku titulu, a ujedno i drugu titulu svetskog prvaka. Srebrna medalja pripala je selekciji Sjedinjenih Država, dok je bronzu osvojila reprezentacija Kanade koju su na Igrama predstavljali igrači amaterske ekipe Kičener-vaterlu dačmensi. Najefikasniji igrači turnira bili su Kanađani Džejms Logan i Pol Noks sa 12 indeksnih poena (87 golova i 5 asistencija). Na ukupno odigrane 33 utakmice postignuta su 262 gola ili u proseku 7,94 golova po utakmici.
Turnir grupe B održan je početkom marta meseca u Istočnom Berlinu uz učešće tri ekipe.
Na olimpijskom turniru učestvovalo je 10 ekipa koje su u prvoj fazi bile podeljene u tri grupe, jedna sa 4 i dve sa po 3 tima. Igralo se po jednokružnom bod sistemu, a plasman u finalnu fazu takmičenja ostvarile su po dve prvoplasirane ekipe iz sve tri grupe. U finalu je 6 ekipa igralo u okviru jedne grupe, takođe po jednokružnom ligaškom sistemu. Ekipe koje su ispale iz grupa u prvoj fazi razigravale su za plasman od 7. do 10. mesta.
Pobeda se vrednovala sa 2, a nerešen ishod sa jednim bodom.
Istočna i Zapadna Nemačka su na olimpijskom turniru učestvovali kao jedinstven tim, a hokejaški tim je određen na osnovu baraž susreta između dve selekcije. Zapadna nemačka je dobila taj susret i tako predstavljala nemačku na olimpijskom turniru u hokeju na ledu.