Slavko Goldštajn
| slavko goldštajn | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 22. avgust 1928. |
| Mesto rođenja | Sarajevo, Kraljevina SHS |
| Datum smrti | 13. septembar 2017. (89 god.) |
| Mesto smrti | Zagreb, Hrvatska |
| Profesija | istoričar, publicista, novinar, scenarista, političar |
| Delovanje | |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| 1. predsednik HSLS-a | |
| Period | 20. maj 1989 — 1990. |
| Prethodnik | funkcija ustanovljena |
| Naslednik | Dražen Budiša |
Slavko Goldštajn (hrv. Slavko Goldstein; Sarajevo, 22. avgust 1928 — Zagreb, 13. septembar 2017) bio je hrvatski istoričar, publicista, novinar, scenarista i političar, jevrejskog porekla.[1][2]
Biografija
[uredi | uredi izvor]Rođen je u Sarajevu, porodica mu je poreklom iz Tuzle, a detinjstvo je proveo u Karlovcu, gde mu je otac, Ivo Goldštajn, bio ugledni trgovac knjigama. Početkom Drugog svetskog rata, ustaše su ubile njegovog oca, najverovatnije u ustaškom Logoru Jadovno[3], a on je, zajedno s majkom i bratom Danijelom, pobegao i pridružio se partizanima.[4]
Nakon završetka rata, učestvovao je u borbi za uspostavljanje Izraela i nekoliko je godina, s bratom, živeo u kibucu. U Jugoslaviju se vratio tokom 1950-ih, u Zagreb, gde je studirao književnost i filozofiju na Filozofskom fakultetu. Ubrzo je postao novinar, radeći kao urednik Vjesnika i Erasmusa. Jedno vreme je bio i radijski urednik, kao i urednik izdavačke kuće Stvarnost. Bavio se i scenarističkim radom, pišući scenarije za filmove Signali nad gradom (1960) i Akcija stadion (1977; zajedno s Dušanom Vukotićem). Osnivač je izdavačkih kuća Liber i Novi liber.
Zajedno s bratom i još nekolicinom političara, 20. maja 1989. osnovao je HSLS i do 1990. bio njen predsednik, kada ga je zamenio Dražen Budiša.[5] Jedno vreme je bio predsednik zagrebačke Jevrejske opštine i Kulturnog društva Miroslav Šalom Frajberger, a zajedno sa sinom Ivom, istoričarem, zalaže se za rekonstrukciju Zagrebačke sinagoge.[6]
Tokom 1990-ih bio je otvoreni protivnik autoritarne politike Franje Tuđmana, tada naglašenog govora mržnje i procesa privatizacije. Godine 2012. podržao je inicijativu brata Danijela za ukidanje saborske komemoracije žrtava Križnog puta na Blajburgu.[7]
Važniji radovi
[uredi | uredi izvor]- Goldstein, Ivo; Goldstein, Slavko (2001). Holokaust u Zagrebu. Zagreb: Židovska općina Zagreb.
- Goldstein, Slavko; Goldstein, Ivo (2011). Jasenovac i Bleiburg nisu isto. Zagreb: Novi Liber.
- Goldstein, Slavko; Goldstein, Ivo (2016). Jasenovac: Tragika, mitomanija, istina. Zaprešić: Fraktura.
- Goldstein, Ivo; Goldstein, Slavko (2016). The Holocaust in Croatia. Pittsburgh: University of Pittsburgh Press.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ (jezik: hrvatski) „Goldstein Slavko”. Croatian Writers Society. Arhivirano iz originala 18. 05. 2015. g. Pristupljeno 20. 10. 2013.
- ^ Umro je Slavko Goldstein, index, 13. 9. 2017.
- ^ Deset mjeseci za život, dokumentarni film, 2012.
- ^ Nedjeljom u 2, 1. april 2012.
- ^ „Croatian Jews hope elections will end area’s isolation”. Jweekly.com. 7. 1. 2000. Pristupljeno 20. 10. 2013.
- ^ Pandža, Gordan (15. 9. 2006). „Sinagogu u Zagrebu gradit će obje općine” (PDF). Vjesnik. Arhivirano iz originala (PDF) 15. 08. 2020. g. Pristupljeno 20. 10. 2013.
- ^ Otvoreno, 10. april 2012.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
