J-20 kraguj
| J-20 Kraguj | ||
|---|---|---|
 J-20 Kraguj | ||
| Opšte | ||
| Namena | laki borbeni avion | |
| Posada | pilot | |
| Proizvođač | Soko, Mostar | |
| Prvi let | 1962. | |
| Početak proizvodnje | 1964. | |
| Dimenzije | ||
| Dužina | 7,93 m | |
| Razmah krila | 10,64 m | |
| Površina krila | 17 m² | |
| Masa | ||
| Prazan | 1 130 kg | |
| Normalna poletna | 1 317 kg | |
| Maks. težina pri uzletanju | 1 620 kg | |
| Maks. spoljni teret | 300 kg | |
| Pogon | ||
| Klipno-elisni motor | Lycoming GSO-480 | |
| Snaga | 253 kW | |
| Performanse | ||
| Maks. brzina na Hopt | 295 km/h | |
| Dolet | 800 km | |
| Plafon leta | 8 000 m | |
J-20 Kraguj je laki jugoslovenski borbeni avion, projektovao ga je Vazduhoplovnotehnički institut 1962. godine, a proizvođen je u fabrici aviona Soko iz Mostara. Razvijen pod uticajem pozitivnih iskustava suprotstavljanja neprijatelju u uslovima partizanskog ratovanja, za dejstvo na privremeno zauzetoj teritoriji. Takođe bio je predviđen za borbu protiv helikoptera, pošto u njegovo vreme nisu postojali brzi borbeni helikopteri.[1][2]
Razvoj i proizvodnja
[uredi | uredi izvor]Prototip aviona J-20 Kraguj poleteo je 1962. godine, a serijska proizvodnja je započela 1964. godine. Proizvedene su dve manje serije u fabrici aviona Soko, u Mostaru. Ukupna proizvodnja bila je bila (14 + 27) 41 avion. Prema svetskim vazduhoplovnim standardima tog vremena ovo je bio tipičan KOIN (COIN) avion. Skraćenica KOIN (engl. COIN - counter insurgency), oznaka je za avione koji su namenjeni za borbu protiv gerilskih pokreta. Potreba za stvaranjem ovakvog tipa aviona nastala je za vreme Hladnog rata i sukoba ograničenog intenziteta koji su se odvijali širom planete. Procena je bila da bi u eventualnom sukobu neprijatelj prvo uništio aerodrome. Malih dimenzija i lak za održavanje, Kraguj je mogao da poleće i sleće sa kratkih travnatih pista. Koristio bi se i na privremeno zauzetoj teritoriji, u uslovima partizanskog ratovanja.
Njegovo naoružanje, iako nije uporedivo sa naoružanjem savremenih borbenih aviona, bilo je u potpunosti prilagođeno njegovoj nameni. Kraguj je naoružan sa dva mitraljeza kalibra 7,7 mm, a na podvesnim nosačima na krilima mogao je da ponese dve nevođene rakete kalibra 127 mm, dve zapaljive bombe od 150 kg ili svežanj malih bombi od 2, 4 ili 16 kg. Međutim, u uslovima savremenog ratišta za Kraguja nema mesta. Preostali avioni postali su skupe igračke avio entuzijasta iz celog sveta i eksponati u muzejima vazduhoplovstva.
Kraguj je bio u operativnoj upotrebi u „Teritorijalnoj odbrani“, gde su rezervni piloti na njemu održavali trenažu. Stanovnici bivše Jugoslavije najduže će pamtiti po njegovoj ulozi u filmu Partizanska eskadrila.[2][3]
Opis
[uredi | uredi izvor]Avion je sa pravougaonim krilom, niskokrilac, jednosed, metalne konstrukcije sa klipnim motorom Lajkoming GSO-480-BIAG, sa snagom od 253 kW, sa reduktorom prenosnog odnosa 0,64:1. Elisa je HC-B3Z20-1, trokraka metalna, promenljivog koraka, prečnika 2,438 m.
Poseduje fiksne stajne organe, sa gumama točkova niskog pritiska, tako da može poleti i sleti sa svake livade.
Naoružan je sa dva mitraljeza kalibra od 7,7 mm, smeštena u krilu, sa bojevim kompletom, svaki po 650 metaka. Namerno je izabran manji kalibar, zbog većeg broja metaka za noćno dugotrajnije uznemiravanje neprijatelja.
Performanse
[uredi | uredi izvor]- Maksimalna brzina pri zemlji: 275 km/h
- Maksimalna brzina na visini 1 500 m: 295 km/h
- Minimalna brzina, sa izvučenim zakrilcima: 88 km/h
- Dužina staze poletanja: 175 m
- Dužina staze sletanja: 120 m[2]
Alternativno naoružanje
[uredi | uredi izvor]Na krilima poseduje dva sponjna nosača tereta/naoružanja, na njima alternativno može nositi:
- 2 h 100 kg, dve bombe
- 2 h 150 lit, dve „napalm“ bombe
- 2 h 150 kg, dva svežnja malih bombi
- 2 h rakete, kalibar 127 mm
- 2 h lansera, sa 24 rakete od 57 mm[2]
 |
|
Izloženi primerci
[uredi | uredi izvor]J-20 Kraguj
- № 30104, izložen u Muzeju vazduhoplovstva u Beogradu.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Godišnjak srpskog vazduhoplovstva, 2008-2009, strana XIX, XX i XXIII
- ^ a b v g Rendulić 1996, str. 78–80
- ^ Janić 2010, str. 20.
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Rendulić, Zlatko (1996). Avioni domaće konstrukcije posle Drugog svetskog rata. Beograd: Institut Lola. str. 78—80.
- Janić, Čedomir; Petrović, Ognjan (2010). Vek avijacije u Srbiji 1910-2010, 225 značajnih letelica. Beograd: Aerokomunikacije. ISBN 978-86-913973-0-2.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]
- „FA Soko J-20 "Kraguj"” (na jeziku: (jezik: srpski)). Muzej JRV: www.muzejrv.mod.gov.rs. Arhivirano iz originala 24. 02. 2010. g. Pristupljeno 2. septembar 2010.
- http://www.vazduhoplovnetradicijesrbije.rs/index.php/istorija/583-s-20-r-gu Arhivirano na sajtu Wayback Machine (1. april 2017)