Suprotno od krvne osvete, postojao je običaj umir ili izmir krvi (pomirenje). Svaka oblast je imala prostor na kojem bi se to dešavalo, pa su neka takva mesta dobijala naziv: Mirište (Luštica), Mirac, Miračine (između Buronja u Lješanskoj nahiji i Komana)...[1]
Mirac se spominje u pismu cara Dušana iz Prištine 1351. godine.[2]Sava Petrović Njegoš piše mletačkom providuru 1745. g. da su Grbljani Šišići nanijeli zlo Mirčanima.[3]
U naselju Mirac živi 73 punoletna stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 45,5 godina (40,2 kod muškaraca i 53,5 kod žena). U naselju ima 26 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,08.
Ovo naselje je velikim delom naseljeno Crnogorcima (prema popisu iz 2003. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.
^Mladenović, Aleksandar (1996). Pisma: (izbor) / vladika Danilo, vladika Sava. Cetinje: Obod. str. 232.
^Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2003, podaci po naseljima. Podgorica: Republički zavod za statistiku. septembar 2005. COBISS-ID 8764176.
^Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. Podgorica: Republički zavod za statistiku. septembar 2004. ISBN978-86-84433-00-0.
^Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. Podgorica: Republički zavod za statistiku. oktobar 2004. COBISS.CG-ID 8489488.