Pređi na sadržaj

Patrijarh srpski Porfirije

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Patrijarh srpski Porfirije
200p
Patrijarh Porfirije, 2021. godine
Osnovni podaci
Pomesna crkvaSrpska pravoslavna crkva
EparhijaArhiepiskopija beogradsko-karlovačka
Činpatrijarh
Titulaarhiepiskop pećki, mitropolit beogradsko-karlovački i patrijarh srpski
SedišteBeograd
Godine službeod 18. februara 2021.
Prethodnikpatrijarh srpski Irinej
Prethodna eparhijaMitropolija zagrebačko-ljubljanska
Godine službe2014—2021.
PrethodnikJovan (Pavlović)
Lični podaci
Svetovno imePrvoslav Perić
Datum rođenja(1961-07-22)22. jul 1961. (63 god.)
Mesto rođenjaBečej, NR Srbija, FNR Jugoslavija
Potpis

Patrijarh srpski Porfirije (svetovno ime Prvoslav Perić; Bečej, 22. jul 1961) vrhovni je poglavar Srpske pravoslavne crkve. On je 46. po redu srpski patrijarh.

Bivši je mitropolit zagrebačko-ljubljanski i vikarni episkop jegarski (1999—2014). U periodu od 2008—2014. je bio i predsednik Saveta Republičke radiodifuzne agencije.

Proglašen je za patrijarha Srpske pravoslavne crkve 18. februara 2021. godine.[1] Njegovo puno ime i titula glasi: Njegova Svetost Arhiepiskop pećki, mitropolit beogradsko-karlovački i patrijarh srpski gospodin Porfirije.

Patrijarh Porfirije je postao prepoznatljiv po veštinama komunikacije i javnom istupanju povezanim sa popularnom kulturom. Nakon liturgije pomirenja sa Makedonskom pravoslavnom crkvom — Ohridskom arhiepiskopijom (MPC—OA), maja 2022. godine, Porfirije je saopštio da SPC priznaje autokefalnost MPC—OA. Avgusta iste godine je potpisao Temeljni ugovor sa Vladom Crne Gore, čime je regulisan pravno-imovinski status SPC u toj zemlji.

Biografija

[uredi | uredi izvor]

Obrazovanje

[uredi | uredi izvor]

Rođen je u Bečeju od oca Radivoja i majke Radojke. Njegovo svetovno ime bilo je Prvoslav. Roditelji su mu se posle Drugog svetskog rata doselili u Vojvodinu iz sela Crnča, pored Dervente.[2]

Odrastao je u Čurugu gde je i završio osnovnu školu, a gimnaziju u Novom Sadu. Godine 1986. završio je Pravoslavni bogoslovski fakultet u Beogradu. Pre toga zamonašen je u manastiru Dečani (1985). Po završetku fakulteta otišao je na postdiplomske studije u Atinu gde je ostao do 1990. godine.

Po blagoslovu episkopa bačkog Irineja, 6. oktobra 1990, otišao je u manastir Kovilj. Tamo je 21. novembra 1990. godine rukopoložen u čin jeromonaha.

Sveti arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve ga je na svom redovnom zasedanju 14. maja 1999. izabrao za vikarnog episkopa jegarskog pri Eparhiji bačkoj.

Odbranio je doktorsku disertaciju „Mogućnost poznanja Boga kod apostola Pavla po tumačenju Svetog Jovana Zlatousta” na Bogoslovskom fakultetu Univerziteta u Atini (2004).

U razdoblju 2010—2011. bio je episkop vojni, a zatim koordinator za saradnju Srpske pravoslavne crkve i Vojske Srbije.

Iguman manastira Kovilj

[uredi | uredi izvor]

Na poziv episkopa bačkog dr Irineja, jerođakon Porfirije je 1990. godine privremeno prekinuo poslediplomske studije teologije u Atini i prihvatio se dužnosti igumana svetoarhangelske obitelji u manastiru Kovilj, na kojoj je ostao do 2014. godine. Njegovim postavljenjem za igumana započeo je preporod manastira. Obnovljeni su stari i izgrađeni novi konaci, podignut je paraklis i otpočelo je freskopisanje manastirskog hrama.[3]

Iguman Porfirije starao se da život monaha i bogoslužbeni tipik Kovilja budu ustrojeni po ugledu na autentičnu monašku duhovnost i bogoslužbeni opit svetogorskih opštežića. Manastir je postao prepoznatljiv po negovanju vizantijskog crkvenog pojanja, ali i po otvorenosti prema društvenoj zajednici.[4]

Na inicijativu episkopa Porfirija, formirane su četiri terapijske zajednice za lečenje od bolesti zavisnosti, pod nazivom „Zemlja živih”[5]. Od osnivanja prve zajednice 2005, do početka 2021. godine, kroz ova jedinstvena lečilišta u kojima su znanja i veštine medicinskih nauka isprepletane sa vekovnim pravoslavnim duhovnim iskustvom, prošlo je gotovo 4000 štićenika.[traži se izvor]

Bratstvo manastira je višestruko umnoženo, pa je ono, u trenutku odlaska Mitropolita Porfirija sa mesta igumana, brojalo 25 monaha.

Čitavu deceniju vladika Porfirije je bio jedan od redovnih učesnika emisije Bukvar pravoslavlja koja je emitovana na televiziji Novi Sad.[6] Takođe je, od početka emitovanja televizijske emisije Agape autora i voditelja Aleksandra Gajšeka (2005.), pa sve do izbora za Mitropolita zagrebačko-ljubljanskog (2014.), uz počivšeg akademika dr Vladetu Jerotića i druge istaknute mislioce bio njen čest gost. U svojstvu predstavnika tradicionalnih Crkava i verskih zajednica u Srbiji, episkop Porfirije je najpre bio član (2005—2008), a zatim i predsednik Saveta Republičke radiodifuzne agencije (2008—2014).

Bio je prvi arhijerej Srpske pravoslavne crkve kome je povereno staranje nad organizacijom verskog života u Vojsci Srbije (2010—2011.).

Počev od 2002. godine, vladika Porfirije je predsednik Upravnog odbora Srpskog privrednog društva „Privrednik” u Novom Sadu, gde se posebno angažovao u prikupljanju sredstava za stipendiranje darovitih srpskih đaka i studenata.[7]

Mitropolit zagrebačko-ljubljanski

[uredi | uredi izvor]
Mitropolit Porfirije na obeležavanju 70. godišnjice Novosadske racije (2012).

U tron Mitropolita zagrebačko-ljubljanskih ustoličen je 13. jula 2014. godine u Sabornoj crkvi Preobraženja Gospodnjeg u Zagrebu. Svečanu arhijerejsku Liturgiju služio je Patrijarh srpski Irinej uz sasluženje velikog broja arhijereja Srpske Crkve i drugih sestrinskih Crkava, kao i sveštenstva i monaštva, i blagočestivog naroda.

Program svog pastirskog delovanja mitropolit Porfirije je predstavio u pristupnoj besedi na ustoličenju, rekavši: „Uvek ću biti spreman da učestvujem u izgrađivanju mostova između ljudi i naroda, potpuno svestan da ima onih koji će i sa jedne i sa druge obale bacati kamenje na mostograditelje. Ali, na to me obavezuje sam Gospod koji je u Sinu svome Jedinorodnom premostio jaz između Boga i čoveka.” O svom identitetu i temeljnim vrednostima na kojima zasniva svoje poslanje Mitropolit je tom prilikom rekao: „Ja jesam Srbin, ali sam pre svega hrišćanin, a to je univerzalna vrednost i zato ću propovedati i svedočiti Hrista. Volim svoj narod, ali volim i voleću i sve druge narode, svakog čoveka, svaku ikonu Božiju”[8].

Mitropolit Porfirije neguje prijateljske i saradničke odnose sa brojnim predstavnicima Rimokatoličke crkve i drugih verskih zajednica, kao i sa mnogim naučnim i kulturnim pregaocima u Zagrebu.

„Sloboda izbora, sloboda savesti, slobodan protok ljudi i ideja, materijalna obezbeđenost svakog pojedinca su ono što hrišćanstvo kao autentični personalizam sa sobom nosi.”

Bio je domaćin Osmog sastanka Svepravoslavne mreže za proučavanje religija i destruktivnih kultova koji je, pod pokroviteljstvom Mitropolije zagrebačko-ljubljanske, održan septembra 2015. godine u Ljubljani.

Završio je obnovu Bogorodičinog manastira u Lepavini, pored Koprivnice, jednog od najstarijih duhovnih centara pravoslavnog naroda u Hrvatskoj.

Laureat je nagrade Bogoslovske akademije Svetog Ignatija u Stokholmu (Švedska) za 2016. godinu.[9] Ovo priznanje dodeljeno mu je „za doprinos pomirenju naroda na Balkanu i predani rad na unapređenju jedinstva među hrišćanima”. Povodom primanja nagrade, mitropolit Porfirije je u Stokholmu održao predavanje na temu slobode i ljudskih prava. Govoreći o tome da sloboda i ljudsko dostojanstvo imaju svoje izvorište u Crkvi Hristovoj, rekao je da su „sloboda izbora, sloboda savesti, slobodan protok ljudi i ideja i materijalna obezbeđenost svakog pojedinca ono što hrišćanstvo kao autentični personalizam sa sobom nosi” i istakao da „to ne znači da se hrišćanstvo zalaže za prolazne ljudske vrednosti, već da potvrđuje večne vrednosti u čijoj je žiži čovek i njegovo spasenje”.[10]

Priznanje Udruženja za versku slobodu u Republici Hrvatskoj za 2019. godinu dodeljeno je Mitropolitu Porfiriju za mirotvorni doprinos u promovisanju kulture dijaloga i verskih sloboda.[11]

Patrijarh

[uredi | uredi izvor]
Njegova Svetost Patrijarh srpski g. Porfirije pričešćuje vernike na ponoćnoj vaskršnjoj Liturgiji u hramu Svetog Save, 2022.
Njegova Svetost Patrijarh srpski g. Porfirije 5. aprila 2021. godine u Patrijaršijskom dvoru u Beogradu sa Njegovom Ekselencijom Nikosom Dendijasom, ministrom spoljnih poslova Republike Grčke.

Izbor

[uredi | uredi izvor]

Sveti arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve na svom zasedanju 18. februara 2021. godine u Spomen hramu Svetog Save u Beogradu, izabrao je Njegovo visokopreosveštenstvo mitropolita zagrebačko-ljubljanskog dr Porfirija za arhiepiskopa pećkog, mitropolita beogradsko-karlovačkog i patrijarha srpskog.[12] U trenutku izbora, patrijarh Porfirije je postao najmlađi patrijarh i poglavar jedne autokefalne pravoslavne crkve.

Ustoličenje

[uredi | uredi izvor]

Ustoličenje je održano 19. februara u Sabornoj crkvi u Beogradu.[13] Liturgiji i činu ustoličenja su prisustvovali predsednik Republike Srbije Aleksandar Vučić, srpski član Predsjedništva Bosne i Hercegovine Milorad Dodik, predsednica Republike Srpske Željka Cvijanović, predsednik Vlade Republike Srpske Radovan Višković, ministar spoljnih poslova Nikola Selaković, ministar zdravlja dr Zlatibor Lončar, ministarka za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja dr Darija Kisić Tepavčević, ministar unutrašnjih poslova Aleksandar Vulin, ministar kulture i informisanja Maja Gojković, direktor Bezbednosno-informativne agencije Bratislav Gašić, direktor Uprave za saradnju sa Crkvama i verskim zajednicama dr Vladimir Roganović, beogradski muftija Mustafa Jusufspahić, apostolski nuncije u Srbiji Lučijano Surijani, beogradski nadbiskup i metropolit Stanislav Hočevar, princ Filip Karađorđević, princeza Danica Karađorđević i mnogi drugi.[14][15]

Ustoličen je u Pećkoj patrijaršiji 14. oktobra 2022. godine.

Status SPC u Crnoj Gori

[uredi | uredi izvor]
Glavni članak: Pravoslavlje u Crnoj Gori

Sveti arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve na čelu sa patrijarhom Porfirijem je maja 2021. godine ukinuo Episkopski savjet Pravoslavne crkve u Crnoj Gori, uz napomenu da su episkopski saveti bila privremena savetodavna tela u skladu sa vanrednim okolnostima.[16] Patrijarh Porfirije je više puta istakao važnost Temeljnog ugovora između Crne Gore i Srpske pravoslavne crkve, čiji potpisivanje je odložilo neslaganje dve strane o pojedinim članovima ugovora vezanim za formulacije o istorijskoj ulozi SPC u Crnoj Gori i imovinska pitanja.[17][18][19] U Beogradu 27. maja 2021. godine se sastao sa Zdravkom Krivokapićem, predsednikom Vlade Crne Gore, gde su razgovarali o izboru novog mitropolita crnogorskog-primorskog i potpisivanju Temeljnog ugovora.[20] U avgustu iste godine je saopštio da će razmotriti izmene koje je Vlada Crne Gore unela u prethodno dogovoren tekst ugovora.[21]

Porfirije je 5. septembra 2021. godine u Cetinjskom manastiru ustoličio mitropolita crnogorskog-primorskog Joanikija, suočivši se sa blokadama puteva i nasilnim protestima. Na ceremoniju ustoličenja su patrijarh i mitropolit transportovani helikopterom, štićeni pancirima i policijskom pratnjom.[22] U januaru 2022. godine je razgovarao sa brojnim ličnostima sa crnogorske političke scene, napomenuvši da će ugovor biti potpisan kada se normalizuju političke prilike u zemlji.[23] Maja iste godine se u manastiru Ostrog sastao sa novoizabranim predsednikom Vlade Crne Gore, Dritanom Abazovićem.[24] U Podgorici, 3. avgusta 2022. godine, patrijarh srpski Porfirije, ispred SPC, i Dritan Abazović, ispred Vlade Crne Gore, su definitivno potpisali Temeljni ugovor.[25] Potpisivanje ugovora je pokrenulo brojne kontroverze na političkoj sceni, te su istog dan, pojedine stranke koje su pružale podršku vladi ili bile njen deo, predale inicijativu za izglasavanje nepoverenja.[26]

Makedonska pravoslavna crkva — Ohridska arhiepiskopija

[uredi | uredi izvor]
Patrijarh Porfirije i arhiepiskop makedonsko-ohridski Stefan na liturgiji pomirenja SPC i MPC—OA u Hramu Svetog Save u Beogradu (2022.)
Glavni članak: Makedonska pravoslavna crkva — Ohridska arhiepiskopija

Nakon što je istakao da mu je stalo da reši raskol sa u tom trenutku nekanonskom Makedonskom pravoslavnom crkvom — Ohridskom arhiepiskopijom (MPC—OA), SPC je 16. maja 2022. godine donela akt o povratka MPC—OA u autonomni status u okviru Srpske pravoslavne crkve.[27] Liturgija pomirenja između SPC i MPC—OA održala se 19. maja 2022. godine u Hramu Svetog Save u Beogradu koju su služili patrijarh Porfirije i arhiepiskop makedonsko-ohridski Stefan.[28] Na svetoj liturgiji u Sabornom hramu Svetog Klimenta Ohridskog u Skoplju 24. maja 2022. godine, Porfirije je saopštio da je Sveti arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve jednoglasno odlučio da prizna autokefalnost MPC—OA.[29]

Reputacija u narodu

[uredi | uredi izvor]

Porfirije važi za tzv. čoveka iz naroda zbog svoje skromnosti, sličan patrijarhu Pavlu.[30] Mediji su ga proglasili patrijarhom svih građana.[31] Voli da putuje (pešači) bez službenoga vozila što je radio i pre izbora za patrijarha dok je bio mitropolit zagrebačko-ljubljanski.[30][31][32]

Prvi Vaskrs kao patrijarh srpski proslavio je sa beskućnicima i bolesnom decom u Univerzitetskoj dečjoj klinici „Tiršova”.[33]

Popularna kultura

[uredi | uredi izvor]

Patrijarh Porfirije još dok je bio episkop je uvideo značaj popularne kulture i nije je a priori osuđivao, već je pokušao kroz nju da dopre do što većeg broja ljudi, a posebno mladih. On je postao prvi srpski patrijarh koji je posedovao zvanični profil na društvenim mrežama. On je avgusta 2021. dao blagoslov da mu se otvori profil na instagramu.[34]

Često je takođe učestvovao u debatama sa mnogim delatnicima iz popularne kulture kao što su Cane Kostić, Rambo Amadeus itd. pokazujući da popularna kultura ne mora biti marginalizovana u duhovnome smislu, već da je ona sastavni dio života svih konzumenata, pa i vernika.[31]

Patrijarh Profirije je 2021. čestitao novoizabranom gradonačelniku Zagreba Tomislavu Tomaševiću citatom iz pesme Džonija Štulića, tekst je napisao latiniciom, a potpis ćirilicom.[31]

Prilikom posete u zemljotresu razorenim kućama srpske nacionalne manjine u Petrinji, citirao je stihove iz čuvene pesme „Računajte na nas” nedavno preminulog srpskog muzičara Đorđa Balaševića. Prilikom jedne besede za vreme Velikoga posta, poručio da je „Crkva Hristova uvek savremena, uvek aktuelna i uvek daje odgovore na suštinska, najdublja pitanja.”[35]

„Kažu: Crkva treba da bude moderna. Mi znamo da Crkva niti je staromodna, niti je moderna. Ona je Hristova i uvek savremena, uvek aktuelna, uvek odgovara, daje mogućnost onome koji traži istinu, koji čezne za večnošću, za ljubavlju. Do nje se u Hristu i Hristom dolazi. Ona daje mogućnost da svako dobije odgovor na svoja suštinska, najdublja pitanja.”[35]

On u istoj besedi citirao pesmu In corpore sano srpske pevačice Konstrakte koja je predstavljala Srbiju na Evroviziji 2022. godine koja je duboko odjeknula zbog snažne poruke i kritike konzumerističke izveštačenosti.[35]

Profesor

[uredi | uredi izvor]
Dolazak patrijarha Porfirija na Liturgiju na Bogoslovski fakultet, 11. april 2021.

Doktorsku tezu Mogućnost poznanja Boga kod apostola Pavla po tumačenju svetog Jovana Zlatoustog, vladika Porfirije odbranio je na Bogoslovskom fakultetu nacionalnog i kapodistrijskog Univerziteta u Atini 2004. godine. Iste godine je postao docent na Katedri za katihetsko i pastirsko bogoslovlje Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta Univerziteta u Beogradu. Na toj katedri nasledio je akademika Vladetu Jerotića, s kojim je dugi niz godina na mnogim poljima blisko sarađivao.

Kao vanredni profesor Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta, od 2015. godine izvodio je nastavu na predmetima osnovnih studija Pastirsko bogoslovlje s psihologijom i Teologija Novog zaveta, kao i na drugim predmetima master i doktorskog studijskog nivoa. Učestvovao je u pokretanju i promovisanju Biblijskog instituta pri Bogoslovskom fakultetu.

Tvorac je knjiga Licem k Licu — Biblijsko-pastirska promišljanja o Bogu, čoveku i svetu i Premudrost u Tajni sakrivena — Ogledi iz Teologije apostola Pavla, tridesetak naučnih, stručnih i popularnih radova objavljenih u domaćim i međunarodnim časopisima. Zbirka intervjua i obraćanja, koje je dao tokom prve dve godine od postavljenja za mitropolita (2014—2016), objavljena je 2016. godine pod naslovom Zagreb i ja se volimo javno.

Pored srpskog, govori i grčki, engleski i nemački. Služi se i ruskim jezikom.[36]

Svetovni poslovi

[uredi | uredi izvor]

Patrijarh Porfirije je predsednik Fondacije Privrednik i glavni staratelj - predsednik upravnog odbora Zadužbine Sime A. Igumanova. Bio je i predsednik Saveta Republičke radiodifuzne agencije (2008—2014).[37]

Stavovi

[uredi | uredi izvor]

U prvom intervjuu nakon izbora za poglavara Srpske pravoslavne crkve, koji je emitovan u emisiji „Upitnik” na prvom kanalu Radio televizije Srbije, 2. marta 2021. godine, patrijarh Porfirije je govorio o Kosovu i Metohiji[38] :

Kosovo i Metohija

Referendum na Kosovu izvršen je 1389. godine, na Vidovdan, i Kosovo je naprosto za nas ne samo kolevka našega naroda, to je i kivot prepun moštiju svetih. Kosovo nije samo geopolitičko pitanje za nas, nego je to zaista za nas tema našega identiteta. Ja sam potpuno siguran da, bez obzira na real-političke okolnosti koje nisu ni najmanje naklonjene našem narodu, i naša država čini sve diplomatskim i strateškim metodama kako bi se, pre svega, sačuvao mir i kako bi se učinilo što više za dobro našeg naroda. (...) Šest vekova je Kosovo molitvena priča, molitvena tema za nas Srbe i posle šest vekova mi smo ostali na Kosovu i Kosovo je ostalo unutar Srbije. Prema tome, razgovarati o zajedničkom životu da, ali sve mimo toga i izvan toga, što se tiče crkve, bilo bi odricanje od našega bića.

Odlikovanja i nagrade

[uredi | uredi izvor]
Nagrade
  • Vidovdanska plaketa grada Kruševca[46][47]

Odabrani radovi

[uredi | uredi izvor]
Knjige
  • Licem k Licu — Biblijsko-pastirska promišljanja o Bogu, čoveku i svetu, Beograd—Zagreb, 2015.[1]
  • Zagreb i ja se javno volim, 2016.[48][49][50]
  • Premudrost u Tajni sakrivena — Ogledi iz Teologije apostola Pavla, Beograd, 2020.[1]
Članci
  • E ágápe õs sýndesmos ginóskontos kaí ginoskoménoy, 2011.[51]
  • Kosovo je naš krst, 2012.[52]
  • Pastirsko prisustvo crkve u srpskom narodu tokom Prvog svetskog rata, 2015.[53]
  • Pavlovo poimanje pravednosti Božje u tumačenju Svetog Jovana Zlatoustog, 2019.[54]
  • Misionarski i pastirski rad Svetoga Save, 2019.[55]
  • Eshatologija apostola Pavla: poslanice Solunjanima i Korinćanima, 2020.[56]
  • Antropologija Svetog Apostola Pavla, 2020.[57]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ a b v „Životopis Arhiepiskopa pećkog, Mitropolita beogradsko-karlovačkog i Patrijarha srpskog g. Porfirija (Perića) | Srpska pravoslavna crkva [Zvanični sajt]”. www.spc.rs. Pristupljeno 05. 06. 2022. 
  2. ^ Sladojević, Dragan (2021-02-19). „"Nezavisne" u Derventi: Radost obasjala selo gdje je rastao patrijarh Porfirije”. Nezavisne novine (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2021-02-21. 
  3. ^ „Porfirije: Iguman, mitropolit, profesor”. Vesti online. 18. 02. 2021. Pristupljeno 05. 06. 2022. 
  4. ^ „Anđeli čuvari iz „Zemlje živih””. Politika Online. Pristupljeno 05. 06. 2022. 
  5. ^ „Zemlja živih – Zajednica Zemlja živih”. Pristupljeno 05. 06. 2022. 
  6. ^ Bukvar pravoslavlja
  7. ^ „Patrijarh Porfirije stipendira deset studenata iz Hrvatske!”. N1 (na jeziku: hrvatski). 2021-08-25. Pristupljeno 2021-10-20. 
  8. ^ „Ustoličen Mitropolit zagrebačko-ljubljanski Porfirije”. Pravoslavie.RU. 2014-07-14. 
  9. ^ „Mitroplit Porfirije odlikovan u Švedskoj”. Politika Online. Pristupljeno 05. 06. 2022. 
  10. ^ „Mitropolit zagrebačko-ljubljanski Porfirije izabran za Patrijarha srpskog (VIDEO)”. Televizija Hram. Pristupljeno 05. 06. 2022. 
  11. ^ „Priznanje mitropolitu Porfiriju od Udruženja za verske slobode | Srpska pravoslavna crkva [Zvanični sajt]”. www.spc.rs. Arhivirano iz originala 09. 06. 2022. g. Pristupljeno 05. 06. 2022. 
  12. ^ „Mitropolit zagrebačko-ljubljanski Porfirije izabran za Patrijarha srpskog | Srpska pravoslavna crkva [Zvanični sajt]”. www.spc.rs. Arhivirano iz originala 15. 04. 2021. g. Pristupljeno 05. 06. 2022. 
  13. ^ „Ustoličen Njegova Svetost Arhiepiskop pećki, Mitropolit beogradsko-karlovački i Patrijarh srpski g. Porfirije”. 
  14. ^ „Patrijarh srpski Porfirije ustoličen u Sabornoj crkvi u Beogradu”. RTS. Pristupljeno 19. 2. 2021. 
  15. ^ „Ustoličen Njegova Svetost Arhiepiskop pećki, Mitropolit beogradsko-karlovački i Patrijarh srpski g. Porfirije”. Srpska pravoslavna crkva. 19. 2. 2021. Arhivirano iz originala 27. 2. 2021. g. Pristupljeno 19. 2. 2021. 
  16. ^ „Saopštenje za javnost Svetog Arhijerejskog Sabora”. SPC (na jeziku: srpski). 2021-05-29. Pristupljeno 2022-08-17. 
  17. ^ „Zašto Temeljni ugovor SPC i Crne Gore nije potpisan: Prebacivanje lopte i nestajanje i vraćanje teme u fokus javnosti”. Euronews (na jeziku: srpski). 2021-01-07. Pristupljeno 2022-06-05. 
  18. ^ „Patrijarh o Temeljnom ugovoru: Doći ćemo do rešenja na dobro svih”. Euronews (na jeziku: srpski). 2022-01-15. Pristupljeno 2022-06-05. 
  19. ^ „Ekskluzivno: Nacrt posljednje verzije Temeljnog ugovora”. Vijesti (na jeziku: srpski). 2022-01-27. Pristupljeno 2022-06-05. 
  20. ^ „Krivokapić u Beogradu: Predložio sam da temeljni ugovor sa SPC bude potpisan 30. oktobra”. Radio-televizija Srbije (na jeziku: srpski). 2021-05-27. Pristupljeno 2022-06-05. 
  21. ^ „Patrijarh Krivokapiću: Komisija će posle godišnjih odmora razmotriti predložene izmene Temeljnog ugovora”. Radio-televizija Srbije (na jeziku: srpski). 2021-08-11. Pristupljeno 2022-06-05. 
  22. ^ „Ustoličen mitropolit Joanikije u Cetinjskom manastiru”. Danas (na jeziku: srpski). 2021-09-05. Pristupljeno 2022-06-05. 
  23. ^ „Porfirije: Potpis kad se normalizuju političke prilike”. RTCG (na jeziku: srpski). 2021-01-28. Pristupljeno 2022-06-05. 
  24. ^ „Hiljade vernika kod manastira Ostrog, sastali se Abazović i Porfirije”. N1 (na jeziku: srpski). 2021-05-12. Pristupljeno 2022-06-05. 
  25. ^ „Podgorica: Patrijarh Porfirije i premijer Abazović potpisali Temeljni ugovor”. SPC (na jeziku: srpski). 2022-08-03. Pristupljeno 2022-08-17. 
  26. ^ „DPS inicirala izglasavanja nepoverenja vladi; URA poručila: Nema većine”. SPC (na jeziku: srpski). 2022-08-03. Pristupljeno 2022-08-17. 
  27. ^ „Saopštenje Svetog Arhijerejskog Sabora | Srpska pravoslavna crkva [Zvanični sajt]”. www.spc.rs. Arhivirano iz originala 16. 05. 2022. g. Pristupljeno 05. 06. 2022. 
  28. ^ Colic, Nina (2022-05-17). „U četvrtak u Hramu Svetog Save liturgija pomirenja SPC i Ohridske arhiepiskopije – Društvo – Dnevni list Danas” (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2022-06-05. 
  29. ^ „Patrijarh Porfirije: Gospod je Alfa i Omega našeg postojanja u istoriji i u večnosti | Srpska pravoslavna crkva [Zvanični sajt]”. www.spc.rs. Arhivirano iz originala 24. 05. 2022. g. Pristupljeno 05. 06. 2022. 
  30. ^ a b Tašković, Marko. „PEŠAČI KILOMETRIMA, RUČA SA BESKUĆNICIMA Patrijarh Porfirije je pokazao da razume svoj narod, da li smo na putu da dobijemo novog Pavla?”. Blic.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2021-10-20. 
  31. ^ a b v g „Patrijarh svih građana - Portret savremenika – Porfirije - Nedeljnik Vreme”. www.vreme.com (na jeziku: srpski). 2021-06-09. Pristupljeno 2023-08-22. 
  32. ^ „Patrijarh Porfirije do posla pešači devet kilometara”. Politika Online. Pristupljeno 2021-05-02. 
  33. ^ Serbia, RTS, Radio televizija Srbije, Radio Television of. „Patrijarh Porfirije na Vaskrs ručao sa beskućnicima i obišao bolesne mališane u Tiršovoj”. www.rts.rs. Pristupljeno 2021-05-04. 
  34. ^ „The official Instagram page of Patriarch Porfirije | Serbian Orthodox Church [Official web site]”. www.spc.rs. Arhivirano iz originala 12. 08. 2021. g. Pristupljeno 2021-08-12. 
  35. ^ a b v Serbia, RTS, Radio televizija Srbije, Radio Television of. „Konstraktini stihovi našli mesto i u patrijarhovoj besedi”. www.rts.rs. Pristupljeno 2022-03-13. 
  36. ^ Serbia, RTS, Radio televizija Srbije, Radio Television of. „Biografija mitropolita Porfirija, novog patrijarha srpskog”. www.rts.rs. Pristupljeno 05. 06. 2022. 
  37. ^ BIOGRAFIJA NOVOG SRPSKOG PATRIJARHA: Evo ko je Porfirije Perić, mondo.rs, 18. februar 2021.
  38. ^ „Patrijarh Porfirije za RTS: Kosovo za nas nije samo geopolitičko pitanje, već i pitanje identiteta”. Radio televizija Srbije. 2. 3. 2021. 
  39. ^ „"Isus – prognanik i putnik" – 25. godišnjica osnutka Udruge za”. vaticannews.va. Pristupljeno 22. 2. 2021. 
  40. ^ „The Order of Sankt Ignatios”. sanktignatios.org. Arhivirano iz originala 27. 10. 2020. g. Pristupljeno 2. 3. 2021. 
  41. ^ „Metropolit Porfirije fick utmärkelse i Södertälje”. lt.se. Arhivirano iz originala 9. 8. 2020. g. Pristupljeno 2. 3. 2021. 
  42. ^ „Visoko odlikovanje mitropolitu Porfiriju | Srpska pravoslavna crkva [Zvanični sajt]”. spc.rs (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 2. 7. 2017. g. Pristupljeno 18. 2. 2021. 
  43. ^ „Među odlikovanima patrijarh Porfirije, Vladimir Putin i Siniša Mihajlović”. Politika Online. Pristupljeno 2023-01-08. 
  44. ^ „Patrijarhu Porfiriju uručen Orden Republike Srpske na lenti”. SPC. 28. 2. 2023. Pristupljeno 1. 3. 2023. 
  45. ^ Srpska, RTRS, Radio Televizija Republike Srpske, Radio Television of Republic of. „Patrijarh Porfirije u Šipovu pozvao na jedinstvo pravoslavnih hrišćana (FOTO/VIDEO)”. REPUBLIKA SRPSKA - RTRS. Pristupljeno 2024-07-31. 
  46. ^ Savić, Sandra. „Vidovdnsko priznanje patrijarhu Porfiriju”. Politika Online. Pristupljeno 2023-06-22. 
  47. ^ „Kruševac: Vidovdanska nagrada patrijarhu Porfiriju”. SPC. 30. 6. 2023. Pristupljeno 2. 7. 2023. 
  48. ^ „Zagreb i ja se volimo javno Porfirije Perić”. korisnaknjiga.com. Arhivirano iz originala 20. 4. 2021. g. Pristupljeno 28. 2. 2021. 
  49. ^ „Promocija knjige 'Zagreb i ja se volimo javno'”. portalnovosti.com. Arhivirano iz originala 30. 10. 2018. g. Pristupljeno 28. 2. 2021. 
  50. ^ „Mitropolit Porfirije predstavio knjigu "Zagreb i ja se volimo javno"”. p-portal.net. Arhivirano iz originala 11. 4. 2021. g. Pristupljeno 28. 2. 2021. 
  51. ^ Maribor, IZUM-Institut informacijskih znanosti. „"E ágápe õs sýndesmos ginóskontos kaí ginoskoménoy :: COBISS+”. plus.sr.cobiss.net (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 08. 05. 2022. g. Pristupljeno 18. 2. 2021. 
  52. ^ Maribor, IZUM-Institut informacijskih znanosti. „Kosovo je naš krst :: COBISS+”. plus.sr.cobiss.net (na jeziku: srpski). Pristupljeno 18. 2. 2021. [mrtva veza]
  53. ^ Maribor, IZUM-Institut informacijskih znanosti. „Pastirsko prisustvo crkve u srpskom narodu tokom Prvog svetskog rata :: COBISS+”. plus.sr.cobiss.net (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 21. 02. 2021. g. Pristupljeno 18. 2. 2021. 
  54. ^ Maribor, IZUM-Institut informacijskih znanosti. „Pavlovo poimanje pravednosti Božje u tumačenju Svetog Jovana Zlatoustog :: COBISS+”. plus.sr.cobiss.net (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 21. 02. 2021. g. Pristupljeno 18. 2. 2021. 
  55. ^ Maribor, IZUM-Institut informacijskih znanosti. „Misionarski i pastirski rad Svetoga Save :: COBISS+”. plus.sr.cobiss.net (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 21. 02. 2021. g. Pristupljeno 18. 2. 2021. 
  56. ^ Maribor, IZUM-Institut informacijskih znanosti. „Eshatologija apostola Pavla: poslanice Solunjanima i Korinćanima :: COBISS+”. plus.sr.cobiss.net (na jeziku: srpski). Pristupljeno 18. 2. 2021. [mrtva veza]
  57. ^ Maribor, IZUM-Institut informacijskih znanosti. „Antropologija Svetog Apostola Pavla :: COBISS+”. plus.sr.cobiss.net (na jeziku: srpski). Pristupljeno 18. 2. 2021. [mrtva veza]

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]


Uspostavljeno
 vikarni episkop jegarski
1999—2014.
mitropolit zagrebačko-ljubljanski
2014—2021.
upražnjeno
patrijarh srpski
2021—
—
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Патријарх_српски_Порфирије&oldid=28508734”