Srpska pravoslavna crkva Sv. Oca Nikolaja u Bašaidu
| Srpska pravoslavna crkva Svetog Oca Nikolaja u Bašaidu | |
|---|---|
 Hram Svetog Oca Nikolaja u Bašaidu | |
| Opšte informacije | |
| Mesto | Bašaid |
| Opština | Kikinda |
| Država |  Srbija |
| Vrsta spomenika | Nepokretno kulturno dobro |
| Vreme nastanka | 1833. |
| Tip kulturnog dobra | Spomenik kulture |
| Nadležna ustanova za zaštitu | Međuopštinski zavod za zaštitu spomenika kulture Subotica |
Srpska pravoslavna crkva Svetog Oca Nikolaja u Bašaidu, mestu u opštini Kikinda, predstavlja zaštićeno nepokretno kulturno dobro i svrstana je u kategoriju spomenika kulture.
Istorija crkve
[uredi | uredi izvor]Crkva je sagrađena 1833. godine. Na istom mestu i pre toga postojala je crkva za koju se zna da datira iz 1788. godine. Fotografije te prve crkve ne postoje, ali sačuvan je zapis koji kaže: ...hram sv. Nikolaja od prošća, 3 prozora, 2 vrata prosta, svoda nema, pokriven trskom, porta nezagrađena, toranj prost od drveta, na njemu zvono, groblje neograđeno....
Izgled crkve
[uredi | uredi izvor]Crkva je izgrađena od tvrdog materijala (pečene cigle) i na njoj se može videti nekoliko građevinskih stilova: kitnjasti Vojvođanski barok, lađa sa tornjem u romanskom stilu, fasada u antičkom stilu (četiri carska stuba na ulazu), prozori koji su u vinzantijskom (okruglastom) stilu. Dužina crkve je 40 metara, širina 12 metara, a visina crkve sa tornjem iznosi 49 metara. Velika porta ograđena ciglom i gvozdenom ogradom nalazi se oko crkve. Crkveni Ikonostas uradio je čuveni ikonopisac tog vremena Pavle Simić, rodom iz Novog Sada. Interesantan je podatak da je ikonostas i zidne ikone radio od 1860. do 1866. godine, dakle punih šest godina. Duborez ikonostasa delo je Mihajla Kojića iz Velike Kikinde, dok je Jozef Tetfen iz Beča pozlatio ikonostas i pevnice.[1]
Episkop Sava Trlajić
[uredi | uredi izvor]Episkop Sava Trlajić službovao je u Bašaidu od 1911. do 1927. godine. Nakon službovanja u Bašaidu kraljevskim ukazom postavljen je za sekretara Svetog arhijerejskog sinoda. Zamonašio se 1929. godine u manastiru Krušedol (Fruška gora). Godine 1930. izabran je za vikarnog episkopa sremskog, a 1934. godine hirotonisan u čin episkopa u Sremskim Karlovcima i postavljen za episkopa gornjokarlovačog sa sadištem u Plaškom. Mučenički je postradao 1941. godine, za njegov grob se do današnjeg dana ne zna. Za sveca je proglašen maja 2000. godine u Beogradu u Hramu Svetog Save na Vračaru. U čast Save Trlajića postavljena je spomen ploča u samoj Crkvi.[2]
Galerija
[uredi | uredi izvor]-
Pogled sa dvorišne strane -
Ulaz u crkvu -
Zvonik -
Fasada crkve
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Bašaid | Srpska Pravoslavna Eparhija banatska
- ^ „Sv. Sava gornjokarlovacki[[Kategorija:Botovski naslovi]]”. Arhivirano iz originala 08. 08. 2015. g. Pristupljeno 14. 08. 2014. Sukob URL—vikiveza (pomoć)
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Značajna nepokretna kulturna dobra u Vojvodini Arhivirano na sajtu Wayback Machine (26. jul 2020)
- Sveštenomučenik Sava (Trlajić) - episkop gornjokarlovački
