Suvo Polje

Suvo Polje
Suvo Polje;
	Ulaz u Suvo Polje iz pravca grada Bijeljine
Administrativni podaci
Država	Bosna i Hercegovina
Entitet	Republika Srpska
Grad	Bijeljina
Stanovništvo
— 2013.	1.194
Geografske karakteristike
Koordinate	44° 41′ S; 19° 06′ I / 44.69° S; 19.10° I
Vremenska zona	UTC+1 (CET), ljeti UTC+2 (CEST)
Površina	27,31 km2
	Suvo Polje Suvo Polje na karti Bosne i Hercegovine
Ostali podaci
Poštanski broj	76321
Pozivni broj	055 (325)

Suvo Polje ili Suho Polje je naseljeno mjesto u gradu Bijeljina, Republika Srpska, BiH. Prema popisu stanovništva iz 2013. u naselju je živjelo 1.194 stanovnika.

Ovde se nalazi Manastir Časnog krsta u Suvom Polju.

Suvo ili Suho Polje?

U zvaničnoj dokumentaciji, a i sa istorijske tačke gledanja, mnogi mještani se još i sada sjećaju table na Željezničkoj stanici, na kojoj je pisalo "Drinsko Suho Polje", a na žigu pošte još uvijek piše "Bijeljinsko Suho Polje". Suho Polje je važeći naziv u svim zvaničnim dokumentima. S druge strane, mještani kada u bilo kojoj prilici treba da upotrijebe pridjev koji opisuje da je nešto bez prisustva vode ili vlage, reći će suv - suv list, suv veš, a nikada suh. Tako da je u svakodnevnom razgovoru, a i komunikaciji sa okruženjem, verzija Suvo Polje postala odomaćena.

Geografija

Osnovne geografske odlike

Selo Suvo Polje ima pet zaselaka: Glogovac (Glogovčić), Čitluk, Donja Mahala (mještani najčešće izgovaraju Mala, sa produženim akcentom na prvo slovo A), Srednja Mahala i Zoovac. Na sjeveru graniči sa Zagonima, na sjeveroistoku sa Hasama, na istoku Pučile, a dodiruje se i sa Glogovcem na jugoistoku. Kretajući se ka jugu naići ćemo na Čengić, Donju Trnovu i Modran. U jednom dijelu dodiruje se i sa Atmačićima, a na zapadu su Ravno Polje i Janjari. Ova granična linija sa susjednim selima predstavlja površinu Suvog Polja, koja iznosi 27,31km².

Reljef

Suvo Polje leži u ravničarskom području Semberije, koje je poznato po plodnim aluvijalnim ravnicama nastalim akumulacijom rečnih nanosa. Nadmorska visina sela je relativno niska, što omogućava razvoj poljoprivrede. Najviša tačka nadmorske visine nalazi se u Gornjoj Mali 165 m/nv^[1].

Klima

Regija ima umereno-kontinentalnu klimu, sa toplim letima i hladnim zimama. Takvi klimatski uslovi pogoduju uzgoju različitih poljoprivrednih kultura, poput pšenice, kukuruza, voća i povrća.

Vodeni resursi

Središnjim dijelom teritorije sela, u pravcu zapad-istok protiče rijeka Janja (alt. Modran), koja se u istoimenom naselju kod Bijeljine uliva u rijeku Drinu. Kroz selo takođe protiče riječica Dašnica (Suvopoljska). Nedaleko od centra sela nalazi se izvor pitke vode koji mještani nazivaju Veliki Bunar, a na četvoromeđi sela Suvo Polje, Donja Trnova, Čengić i Modran nalazi se takođe izvor pitke vode Zmajevac.

Poljoprivreda i tlo

Tlo u Suvom Polju je izuzetno plodno, pretežno černozem, što je idealno za razvoj poljoprivrede. Selo je prepoznatljivo po intenzivnoj poljoprivrednoj proizvodnji i stočarstvu.

Saobraćajna povezanost

Kroz Suvo Polje prolazi magistralni put I reda numeracije M-I-113 (ranija numeracija M-18), od entitetske linije, odn. prevoja Banj Brdo do Bijeljine, izgrađen 1974. godine. Ovom saobraćajnicom selo je povezano sa centrom opštine na istoku (udaljen 12 km), i na zapadu sa susjednim opštinskim centrom Ugljevikom (udaljena 10,6 km) i gradom Tuzla (59 km).

Odlukom Vlade Republike Srpske o dopuni odluke o razvrstavanju javnih puteva od 20. juna.2024. godine, dotadašnji lokalni put Suvo Polje - Donja Trnova proglašen je Regionalnim putem drugog reda: R-II-4509. Ovaj put je najbliža komunikacija prema graničnom prelazu sa Republikom Srbijom (GP Šepak - GP Trbušnica) i gradu Loznica (udaljenost: 26 km).

Godine 1979. ukinuta je uskotračna pruga Mezgraja - Bijeljina, koja je prolazila kroz selo i imala željezničku stanicu: Drinsko Suho Polje^[2]. Pruga kroz selo je izgrađena 1917. godine (Bijeljina - Ugljevik).

Selo je dobro povezano sa Bijeljinom, što olakšava prevoz poljoprivrednih proizvoda do gradskih i regionalnih tržišta. Postoje lokalni putevi koji omogućavaju lako kretanje unutar sela i okolnih naselja.

Javne usluge

Suvo Polje posjeduje sektorsku ambulantu u sklopu Doma zdravlja Bijeljina, koja radi po principu porodične medicine.^[3]

Pošte Srpske funkcionišu kroz radnu jedinicu zvaničnog naziva Pošta 76321 Bijeljinsko Suho Polje.^[4]

Istorija

Praistorija

Na kompleksu njiva pod nazivom "Crkvine", ustanovljeno je postojanje nekog praistorijskog objekta, moguće i naselja. Radovi sondažnog tipa započeti su 1996. godine inicijativom hadži Cvijetina Pejčića, mještanina Suvog Polja, koji je, slušajući priče starijih ljudi o postojanju crkve na Crkvinama, odlučio da stupi u saradnju sa muzejom Semberije i finansira arheološka istraživanja. Magistar arheolog Mirko Babić ustanovio je četiri sloja sahranjivanja. Pronađeno je još 28 skeleta, praistorijske pećnice i keramika, i kameni ostaci najvjerovatnije srednjovjekovne crkve. Dalja arheološka ispitivanja nisu rađena, tako da ne možemo sa sigurnošću odrediti tačan vremenski period kada je postojalo to praistorijsko naselje, i crkva.

Danas se na Crkvinama nalazi manastir Časnog Krsta^[5], zadužbina hadži Cvijetina Pejčića i njegove supruge hadži Dušanke.

Rimski period

Septembra 2024. godine, blizu starog korita rijeke Janje, na njivi pod nazivom "Kućerine", pronađena je bronzana kopča za odjeću. Po mišljenju kustosa Mirka Babića iz muzeja Semberije kopča najvjerovatnije potiče iz rimskog perioda. Ovo je značajno otkriće, koje nam dokazuje da je kontinuitet života tokom različitih istorijskih perioda, počevši od praistorije, preko antike i srednjeg vijeka, pa do današnjih dana, prisutan u Suvom Polju. Na okolnim njivama, pa i ovoj, pronađena je i keramika, ali do sada nisu pronađeni nikakvi konrektni predmeti, na primjer novčići, pomoću kojih bi se mogla utvrditi tačna starost lokaliteta.

Srednji vijek

Na gore spomenutom lokalitetu "Crkvine", arheološkim istraživanjem utvrđeno je postojanje crkve iz srednjeg vijeka.

Tokom arheološkog istraživanja na navedenom lokalitetu, u zemlji je uočen otisak kamena kojeg je mještanin Suvog Polja Cvjetko Obrenović izorao 1947. godine i ugradio u temelj kuće koju je tada pravio. Pored ovog otiska, sa lijeve strane ocrtavao se još jedan sličan otisak na udaljenosti od 3,5m. Na osnovu tih otisaka zaključuje se da oni pripadaju temeljima crkve koja je nekada tu bila. Na osnovu pronađenih skeleta, njih 28, kustos Mirko Babić tvrdi da su pojedini skeleti stari i preko 400 godina. Vjeruje se da su Srbi ovog kraja, u iščekivanju najezde Turaka (od 1463. do 1521.) oko crkve grupisali grobove, da bi tako sačuvali crkvu, jer su znali da su tada (a i danas) Turci zazirali od srpskih grobova i krstova. Skeleti su bili sahranjeni sa glavama okrenutim ka zapadu, nogama prema istoku i rukama prekrštenim na grudima. Ta činjenica nedvosmisleno govori da su tu sahranjeni pravoslavni Srbi. Na dubini od oko 2 metra pronađen je austrijski novčić (krajcer) iz 1816. godine. On nije bio u blizini nekog skeleta, pa pošto je novijeg datuma pretpostavlja se da je tokom kopanja pao sa gornjeg sloja zemlje. Jedan skelet bio je posebno izdvojen od ostalih tako što su iznad njega bile postavljene dvije daske, odnosno njihovi gotovo ugljenisani ostaci. Činilo se da su po dužini bile naslonjene jedna na drugu i da su prekrivale pokojnika. Ovaj skelet bio je dug samo 120cm, što znači da je pripadao nekome izuzetno niskog rasta, ili vrlo vjerovatnije djetetu. Prema ostacima sada utvrđenog položaja crkve, sa njene sjeverne strane, na oko 2m od temelja pronađen je ovaj skelet. Oltar crkve je naravno bio okrenut prema istoku, a ulaz prema zapadu. Na izlazu iz crkve sa desne, sjeverne strane, na udaljenosti od 4m, otkrivena su na prostoru oko 4h4 metra ukupno 7 skeleta. Ovih sedam skeleta bili su sahranjeni jedan iznad drugog, tako da se pola tijela jednog upokojenog naslanja na polovinu drugog sahranjenog, i to u slojevima na visini od 20 cm. To nam govori da nisu svi sahranjeni u isto vrijeme. Kod najdublje sahranjenih kosti su bile sasvim mekane, a što su kosti pliće sahranjivane, utoliko su bile tvrđe. Najpliće pronađeni su bili sahranjeni na dubini od oko 30cm. Najdublje zakopani skeleti nađeni su na dubini od oko 1,20m. Jedan od najpliće sahranjenih skeleta pronađen je na 30cm ispod zemlje. Prema dužini kostiju stečen je utisak da se radilo o pokojniku koji je bio visok preko 2m. Njegov skelet bio je oivičen kamenjem prečnika između 15 i 20cm. Radnici koji su učestvovali u iskopavanjima bili su mišljenja da se radi o čovjeku koga su zbog neke njegove vrline, njegovi nasljednici na ovakav način izdvojili od ostalih. Jedan od prisutnih je rekao da se možda radi o Bogougodnom čovjeku, koga su izdvajanjem od ostalih, njegovi bližnji posebno obilježili.

Tokom obavljanja radova na uređenju manastirske porte^[6], 2019. godine, tokom kopanja naišlo se na kameni dio sa uklesanim krstom, koji nam samo još jednom dokazuje na postojanje crkve.

Stanovništvo

Nacionalnost^[7]	1991.	1981.	1971.
Srbi	1.443 (96,00%)	1.565 (98,24%)	1.599 (98,76%)
Hrvati	2 (0,13%)	4 (0,25%)	8 (0,49%)
Muslimani ^[a]	0	1 (0,06%)	10 (0,61%)
Jugosloveni	40 (2,66%)	13 (0,81%)	0
ostali i nepoznato	18 (1,19%)	10 (0,62%)	2 (0,12%)
Ukupno	1.503	1.593	1.619

Demografija^[7]
Godina	Stanovnika
1948.	1.300
1953.	1.506
1961.	1.626
1971.	1.619
1981.	1.593
1991.	1.499

Reference

^ Topografska karta 1:25000, Bijeljina 3-1. Vojnogeografski institut. 1976. str. Broj lista: 427-3-1.
^ Red vožnje vozova 1964/1965. Zagreb: Turističko poduzeće Generalturist Zagreb. 1964.
^ Dom zdravlja u Bijeljini: Ambulanta Suvo Polje^{[mrtva veza]} (jezik: srpski)
^ „Pronađi poštu – Web portal Pošta Srpske” (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2024-12-05.
^ „Suvo Polje: Hram Časnog krsta kao sjećanje na davna vremena”. Bijeljina Danas (na jeziku: srpski). 2019-01-11. Pristupljeno 2024-12-04.
^ iqcentar.com. „MANASTIR ČASNOG KRSTA”. www.eparhijazt.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2024-12-07.
^ ^a ^b Savezni zavod za statistiku i evidenciju FNRJ i SFRJ: Popis stanovništva 1948, 1953, 1961, 1971, 1981. i 1991. godine.

^ Za sadašnji status Muslimana vidi članak Muslimani.

Literatura

„Nacionalni sastav stanovništva — Rezultati za Republiku po opštinama i naseljenim mjestima 1991.“, statistički bilten br. 234, Izdanje Državnog zavoda za statistiku Republike Bosne i Hercegovine, Sarajevo.

Spoljašnje veze

[1] Topografska karta 1:25000, Bijeljina 3-1. Vojnogeografski institut. 1976. str. Broj lista: 427-3-1.

[2] Red vožnje vozova 1964/1965. Zagreb: Turističko poduzeće Generalturist Zagreb. 1964.

[ambSuvoPolje-3] Dom zdravlja u Bijeljini: Ambulanta Suvo Polje^{[mrtva veza]} (jezik: srpski)

[4] „Pronađi poštu – Web portal Pošta Srpske” (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2024-12-05.

[5] „Suvo Polje: Hram Časnog krsta kao sjećanje na davna vremena”. Bijeljina Danas (na jeziku: srpski). 2019-01-11. Pristupljeno 2024-12-04.

[6] qcentar.com. „MANASTIR ČASNOG KRSTA”. www.eparhijazt.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2024-12-07.

[Савезни_завод_за_статистику_СФРЈ-7] Savezni zavod za statistiku i evidenciju FNRJ i SFRJ: Popis stanovništva 1948, 1953, 1961, 1971, 1981. i 1991. godine.

[8] Za sadašnji status Muslimana vidi članak Muslimani.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[a]