Ikarus 451
| Ikarus 451 | ||
|---|---|---|
 Ikarus 451 u Muzeju vazduhoplovstva u Beogradu | ||
| Opšte | ||
| Namena | eksperimentalni avion | |
| Posada | 1 | |
| Proizvođač | Ikarus iz Zemuna, | |
| Prvi let | 22. septembra 1951. | |
| Početak proizvodnje | prototip | |
| Dimenzije | ||
| Dužina | 4,66 m | |
| Razmah krila | 6,70 m | |
| Visina | 2,32 m | |
| Površina krila | 8,06 m² | |
| Masa | ||
| Prazan | 985 kg | |
| Normalna poletna | 1.107 kg | |
| Pogon | ||
| Klipno-elisni motor | 2 h Valter Minor 6-III (Walter Minor 6-III) | |
| Snaga | 2 h 118 kW | |
| Performanse | ||
| Maks. brzina na Hopt | 335 km/h | |
| Dolet | 258 km | |
| Plafon leta | 3.800 m | |
| Brzina penjanja | 153 m/min | |
Ikarus 451 je jugoslovenski eksperimentalni laki jurišni dvomotorni, niskokrilni avion metalne konstrukcije sa zatvorenom kabinom, u kome je pilot bio u ležećem položaju. Konstruisao ga je Dragoljub Bešlin na osnovu svojih prethodnih projekata, predratni B-5 i posleratni Ikarus 232 "Pionir". Avion Ikarus 451 je prvi put poleteo 22. septembra 1951., a u službi u JRV je bio od 1952. do 1957. godine.
Projektovanje i razvoj[uredi | uredi izvor]
Konstruktor aviona Dragoljub Bešlin je nastavio rad na svojim eksperimentalnim avionima, jedan od njih je bio i ovaj avion koji je imao radni naziv "451". Za razliku od svojih prethodnika (Ikarus B-5 i Ikarus 232 "Pionir"), Ikarus 451 je bio potpuno metalne konstrukcije sa snažnijim motorima. Cilj novog aviona je bio nastavak istraživanja uticaja g-opterećenja na pilota a da pri tom avion ne bude ograničavajući faktor kao što su to bili prethodni avioni drvene konstrukcije. Avion je zbog malog poprečnog preseka trupa i pored relativno skromne pogonske grupe bio veoma brz, a pilot je bez problema izdržavao preopterećenje od 9 g-jedinica. Međutim, negativne posledice ove konfiguracije kao što je opterećenje vratnih pršljenova, otežano disanje ili nikakva vidljivost unazad, kao i pojava anti-g odela, bile su presudne da se odustane od daljeg razvoja ove konfiguracije. Avion Ikarus 451 je prvi put poleteo 22. septembra 1951.
Operativno korišćenje[uredi | uredi izvor]
U fabrici aviona „Ikarus” napravljena su dva prototipa (451/I i 451/II) koji su posle ispitivanja u VOC-u rashodovani 1957. godine. Na avionima 451 su vršena ispitivanja od 1950. do 1952. godine. Oba aviona su primljena u JRV 1952. godine ali je jedan (451/I) već naredne godine rashodovan. Drugi je ostao u naoružanju do 1957. godine, premda su oba praktično letela samo prve dve godine. Tako su ovi avioni 1952. godine imali nalet od 18 sati a 1953. godine od 11 sati tj ukupno 29 sati.
Avion je bio naoružan sa: 1 h fiksni mitraljez u nosu MG 131 kalibra 13,1 mm i 6 h nevođenih raketa Vazduh-Zemlja na podkrilnim nosačima.
Sačuvani primerak aviona Ikarus 451[uredi | uredi izvor]
Izloženi primerak aviona Ikarus 451 koji je izložen u Muzeju vazduhoplovstva na aerodromu "Nikola Tesla" u Beogradu je drugi prototip i nosio je oznaku 451/II. Prvi put je poleteo 26. februara 1952. sa probnim pilotom kapetanom Tugomirom Prebegom za komandama. Ispitivan je u letu dve godine, a po rashodovanju predat je Centru za obuku vazduhoplovnih tehničara i inženjera u Rajlovcu, da bi na kraju bio dodeljen Muzeju.
Zemlje koje su koristile ovaj avion[uredi | uredi izvor]
Jugoslavija-FNRJ/SFRJ
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Đokić, Nebojša; Predrag Miladinović (april 2004). „Eksperimentalni avion 232 Pionir i 451”. Aeromagazin (na jeziku: (srpski)). YU-Beograd: BB Soft. 57: 34—35. ISSN 1450-6068.
- Komanda RV i PVO,Čuvari našeg neba, Vojnoizdavački zavod, Beograd, 1977.
- Dimitrijević, Bojan (2012). Jugoslovensko ratno vazduhoplovstvo 1942-1992. Beograd: Institut za savremenu istoriju. ISBN 978-86-7403-163-6.
- Rendulić, Zlatko (1996). Avioni domaće konstrukcije posle Drugog svetskog rata. Beograd: Institut Lola.
- Žutić, N.; Bošković, L. (1999). Ikarus - Ikarbus: 1923—1998. (Monografija 75 godina Ikarusa). Beograd: Ikarbus.
- Janić, Čedomir; Petrović, Ognjan (2011). Kratka istorija vazduhoplovstva u Srbiji. Beograd: Aerokomunikacije. ISBN 978-86-913973-1-9.
- Grujić, Zlatomir (1998). „Fabrika aeroplana i hidrplana Ikarus A.D.”. Aeromagazin (na jeziku: (jezik: srpski)). Beograd: BB Soft. 6: 39 — 41. ISSN 1450-6068.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- http://www.vazduhoplovnetradicijesrbije.rs/index.php/istorija/ikarus-451
- http://www.airwar.ru/enc/xplane/451.html
- http://www.aeromagazin.rs/arhiva/aero06/c21.htm Arhivirano na sajtu Wayback Machine (30. novembar 2016)
- https://acesflyinghigh.wordpress.com/2016/09/14/flight-of-the-yugoslav-ikarus-part-i/