Pređi na sadržaj

Kisač

Koordinate: 45° 20′ 52″ S; 19° 43′ 37″ I / 45.347776° S; 19.726883° I / 45.347776; 19.726883
S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Kisač
Pogled na Kisač
Grb
Grb
Administrativni podaci
DržavaSrbija
Autonomna pokrajinaVojvodina
Upravni okrugJužnobački
GradNovi Sad
Gradska opštinaNovi Sad
Stanovništvo
 — 2022.Pad 4.511
 — gustina168,3/km2
Geografske karakteristike
Koordinate45° 20′ 52″ S; 19° 43′ 37″ I / 45.347776° S; 19.726883° I / 45.347776; 19.726883
Vremenska zonaUTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST)
Aps. visina85 m
Površina26,8 km2
Kisač na karti Srbije
Kisač
Kisač
Kisač na karti Srbije
Ostali podaci
Poštanski broj21211
Pozivni broj021
Registarska oznakaNS

Kisač (slč. Kysáč, mađ. Kiszács) je naselje u opštini Novi Sad, u Južnobačkom okrugu, u Srbiji. Prema popisu iz 2022. bilo je 4511 stanovnika.

Istorija

[uredi | uredi izvor]

Kisač se prvi put spominje u 17. veku i to kao selo sa isključivo srpskim stanovništvom, a stotinak godina kasnije u selo se doseljavaju i Slovaci. Po popisu pravoslavnih parohija u Kisaču je 1733. godine bilo 110 domova i dva pravoslavna sveštenika: Leontije Popović i Pavel Miladinović.[1] U Kisaču se nalazi evangelistički hram iz 1795. i pravoslavni hram iz 1773, kao i osnovna škola u kojoj se nastava odvija na slovačkom i srpskom jeziku. Srpski roman kupio je 1808. godine pretplatom Avram Gainović iz Kisača.[2]

Ovde se nalazi Železnička stanica Kisač.

Demografija

[uredi | uredi izvor]

U naselju Kisač živi 4402 punoletna stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 40,3 godina (38,9 kod muškaraca i 41,6 kod žena). U naselju ima 1966 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,78. (Prema popisu iz 2011. godine)

Ovo naselje je uglavnom naseljeno Slovacima (prema popisu iz 2011. godine), a u poslednja četiri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. i 21. veka (bez podataka sa poslednjeg popisa stanovništva)
Demografija[3]
Godina Stanovnika
1948. 5.664
1953. 5.671
1961. 5.907
1971. 6.022
1981. 6.220
1991. 5.850
2002. 5.471 5.568
2011. 5.091 5.344
2022. 4.511
Etnički sastav prema popisu iz 2002.[4]
Slovaci
  
4.505 82,34%
Srbi
  
650 11,88%
Jugosloveni
  
106 1,93%
Mađari
  
52 0,95%
Romi
  
33 0,60%
Hrvati
  
27 0,49%
Crnogorci
  
10 0,18%
Rusini
  
8 0,14%
Rusi
  
3 0,05%
Česi
  
2 0,03%
Nemci
  
2 0,03%
Makedonci
  
2 0,03%
Bunjevci
  
1 0,01%
Albanci
  
1 0,01%
nepoznato
  
19 0,34%


Domaćinstva
Stanovništvo staro 15 i više godina po bračnom stanju i polu
Stanovništvo po delatnostima koje obavlja

Poznati stanovnici

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ "Serbski letopisi", Pešta 1859-1860.
  2. ^ Konstantin Mihailović: "Plač Rahili ili izbavljenje mladenaca", Novi Sad 1808.
  3. ^ „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9. 
  4. ^ „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9. 
  5. ^ „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7. 

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]