Hadižensk
| Hadižensk Hadыžensk | |
|---|---|
 Gradski dom kulture | |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Rusija |
| Federalni okrug | Južni FO |
| Pokrajina |  Krasnodarska |
| Rejon | Apšeronski rejon |
| Osnovan | 1864. |
| Varošica od | 1939. |
| Status grada | 1949. |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2023. | 21.829 |
| — gustina | 1.284,06 st./km2 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 44° 25′ 59″ S; 39° 31′ 59″ I / 44.433° S; 39.533° I |
| Vremenska zona | UTC+3 |
| Aps. visina | 170 m |
| Površina | 17 km2 |
.svg)  Hadižensk Hadižensk na karti Rusije | |
.svg) Hadižensk Hadižensk na karti Krasnodarskog kraja | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski broj | 352680, 352681 |
| Pozivni broj | +7 86152 |
| OKATO kod | 03 205 509 |
| OKTMO kod | 03 605 109 001 |
| Veb-sajt | |
| http://had.apsheronsk-oms.ru/ | |
.png)
.png)
Hadižensk (rus. Хадыженск) , zvanični je grad na jugu evropskog dela Ruske Federacije. Nalazi se na jugu Krasnodarske pokrajine i administrativno pripada njenom Apšeronskom rejonu. Zvaničan status grada ima od 1949. godine.
Prema statističkim podacima Nacionalne statističke službe Rusije za 2023. u gradu je živelo 22.829 stanovnika.
U južnom delu grada nalazi se izvor mineralne vode sa visokim koncentracijama joda i broma.
Geografija
[uredi | uredi izvor]Grad Hadižensk se nalazi u zapadnom delu Apšeronskog rejona, opštinskog rejona smeštenog u južnom delu Krasnodasrkog kraja, na krajnjem jugu Ruske Federacije. Grad leži na nadmorskoj visini od oko 170 metara, u dolini planinske reke Pšiš. Smešten je na oko 17 km jugozapadno od rejonskog centra Apšeronska, odnosno na nekih 115 km jugoistočno od pokrajinske prestonice Krasnodara.
Na južnoj gradskoj periferiji je 1953. godine, iz jedne bušotine za naftu i gas izbio izbor visoko−mineralne vode bogate jodom (0,407 g/l) i bromom (0,087 g/l) koja izbija sa dubine od 520 metara. Nedugo zatim u gradu je sagrađen banjsko−lečilišni kompleks, a jedan deo mineralne vode se flašira.
Kroz grad prolazi železnička pruga na relaciji Armavir—Tuapse.
Istorija
[uredi | uredi izvor]Izvesno je da se na mestu savremenog grada do sredine XIX veka nalazilo adigejsko utvrđenje (adig. Адыгэ къэлэжъ), o čijem postojanju svedoče brojni arheološki nalazi. Godine 1864. na tom mestu je sagrađeno rusko vojničko utvrđenje stanica Hadiženskaja čiji prvi stanovnici su bili kubanjski kozaci koji su se doselili iz stepskih naselja sa severa.
Do intenzivnijeg razvoja naselja dolazi nakon 1909. i otkrića nafte. Zvaničan status grada ima od 28. septembra 1949. godine.
Demografija
[uredi | uredi izvor]Prema statističkim podacima sa popisa stanovništva iz 2010. u gradu je živelo 21.579 stanovnika, dok se prema popisu iz 2020. broj stanovnika blago povećao na 22.181. stanovnika.
Etničku osnovu u gradu čine Rusi sa udelom u ukupnoj populaciji od oko 80%, dok su najveće manjinske zajednice Jermeni sa oko 7% i Ukrajinci sa 1,6%.
| 1926. | 1939. | 1959. | 1970. | 1979. | 1989. | 2002. | 2010. | 2020. | 2023. |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2.468 | 8.466 | 20.164 | 17.856 | 17.811 | 18.998[1] | 21.286[2] | 21.579[3] | 22.181[4] | 21.829 |
Po broju stanovnika grad Hadižensk se 2020. nalazio na 613. mestu među 1.119 zvaničnih gradova Ruske Federacije.
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ „Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 g. Čislennostь naličnogo naseleniя soюznыh i avtonomnыh respublik, avtonomnыh oblasteй i okrugov, kraёv, oblasteй, raйonov, gorodskih poseleniй i sёl-raйcentrov.”. Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 goda (na jeziku: ruski). Demoscope Weekly. 1989. Pristupljeno 4. 9. 2012.
- ^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (21. 5. 2004). „Čislennostь naseleniя Rossii, subъektov Rossiйskoй Federacii v sostave federalьnыh okrugov, raйonov, gorodskih poseleniй, selьskih naselёnnыh punktov – raйonnыh centrov i selьskih naselёnnыh punktov s naseleniem 3 tыsяči i bolee čelovek”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2002 goda (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012.
- ^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (Federalni zavod za statistiku) (2011). „Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2010 goda. Tom 1 (Nacionalni popis stanovništva 2010, 1. svezak)”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2010 goda (Nacionalni popis stanovništva 2010) (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012.
- ^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (2021). „Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2020 goda. Tom 1”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2020 goda (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]
