Gornja i Donja Crnuća ranije su bila spojena u jedno selo pod nazivom Crnuća, uspostavljeno nadomak predslovenskog naselja. Osnovano je na mestu poznatom kao Gradina, na kojem su pronađeni i ostaci Jerininog grada. Crnuća se u spisima najranije pojavljuje 1429. godine i to u povelji despota Đurađa Brankovića. Naselje kakvo danas poznajemo nastalo je krajem 18. i početkom 19. veka. Postoji legenda da je na južnim obroncima Rudnika, blizu reke Gruže, postojalo selo Beluća i da je iz njega u Kosovski boj krenulo 77 ratnika od kojih nijedan nije preživeo. Sve udovice i majke preminulih ratnika su se obukle u crno i od tada je Beluća postala Crnuća.[1]
U naselju Donja Crnuća živi 272 punoletna stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 42,8 godina (41,0 kod muškaraca i 44,7 kod žena). U naselju ima 91 domaćinstvo, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,55.
Ovo naselje je velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.
^Mandić, Irena; Brajović, Milan; Marušić, Aleksandar (2020). Konak kneza Miloša u Gornjoj Crnući. Gornji Milanovac: Muzej rudničko-takovskog kraja. str. 8. ISBN978-86-82877-87-5.